Jeroen (39) in Vragen van ouders
Missen van de andere ouder
Hoi, mijn/onze zoon van 7 heeft sinds een aantal weken heel erg last van; het missen van de andere ouder. Vanaf zijn 2de zijn wij uit elkaar en ongeveer een jaar na de scheiding is zijn moeder 70km verhuist . Zijn moeder en ik gaan goed met elkaar om en doen een wisselmoment altijd binnen rustig met een “bakkie” en doen op zijn verjaardag (en nog een aantal momenten)altijd iets samen.
Nu is hij dus sinds kort regelmatig ontroostbaar. We videobellen, praten knuffelen, zeggen dat het er mag zijn en het helemaal niet erg is om het te laten lopen en vragen wat hij nodig heeft of wat we voor hem kunnen doen.
Wij denken omdat hij nu misschien echt het besef heeft wat een scheiding is?!
Vraag is eigenlijk wat wij nog meer kunnen doen om hem te helpen en wat ervaring van anderen is?
Hoi Jeroen, Goed dat jullie hier zo open over zijn! Ik herken het gevoel van verdriet. Ik heb de scheiding niet zo jong ervaren, dus maak de afweging wat passend is voor zijn leeftijd, maar vanaf mijn 17e zijn mijn ouders uit elkaar en tot op de dag van vandaag (7 jaar later) voel ik me er sommige dagen neutraal over, soms begripvol/dankbaar, en soms heel verdrietig. Ik vergelijk het met het gevoel van rouwen, in dit geval het familieleven zoals je dat als kind soms het liefst ziet, je ouders bij elkaar. Je kunt het gevoel van rouw/verlies niet… Lees verder »
Hoi Jeroen, deze situatie is voor mij heel herkenbaar. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 3 was en gingen 150km uit elkaar wonen. Ik was ook ontroostbaar als ik van de ene naar de andere ouder ging. En had ook last van heimwee. Dat kwam in mijn geval doordat mijn leven iedere keer veranderde (om het weekend in mijn geval) en ik uit mijn vertrouwde omgeving werd gehaald. Waar mijn ouders fijn in hun vertrouwde omgeving bleven, ging ik steeds van de een naar de ander en moest ik me dus aanpassen aan eigenlijk alles. Het huis was anders, de… Lees verder »