Sinja (41) in Vragen van ouders
Vertellen over mijn trauma
Hoi hoi, als kind van gescheiden ouders èn gescheiden moeder (d13 en meerv geh z11) ben ik erg zoekende naar wat het beste is voor de kinderen. De afgelopen jaren lukte het me, oa na intensieve traumatherapie, steeds beter om het contact met de vader van mijn kinderen weer te hebben, we konden zelfs samen koffie drinken en hij is hier afgelopen zomer zelfs met zn 2e vrouw en hun zoontje een keer een broodje wezen eten na het thuisbrengen van onze dochter.
Een aantal weken geleden is er weer een behoorlijk trauma opengetrokken, wat is ontstaan in onze verkeringstijd, nu ruim 15 jaar geleden. Hierdoor reageert mijn lichaam momenteel weer heel fysiek met duizeligheid, kotsmisselijk worden (ben toen in de situatie flauw gevallen vd pijn) etc. Ik wil graag dat de contacten weer normaal kunnen verlopen maar momenteel is dat dus weer heel moeilijk. Komende maandag is er weer een fysiek gesprek op school waar we als ouders én kind en mentor met elkaar in gesprek gaan over de vervolgkeuzes voor haar 3e leerjaar maar de paniek slaat eigenlijk weer toe om fysiek met hem in 1 ruimte te zijn, toen ik hem vd week over de telefoon hoorde moest ik letterlijk weglopen omdat ik begon te kokhalzen… ik wil dit niet voor mijn dochter, absoluut niet, maar het lukt momenteel echt niet… mn dochter weet van het trauma, maar niet dat het door haar vader komt… hebben jullie tips/adviezen voor maandag? Traumatherapie weer oppakken wordt aan gewerkt… En tips /advies wat wel en niet vertellen?
Hi Sinja, Wat vervelend om te lezen wat je nu meemaakt. En het klinkt als een heftige situatie. Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat ik het nog steeds erg lastig en jammer vind dat mijn ouders zelden tot geen contact met elkaar hebben. Dit omdat mijn moeder daar vooral veel moeite mee heeft. Ze kan zich er niet overheen zetten, maar ik respecteer haar keuze. Dus heel knap dat je dit probeert voor je dochter. Ik weet natuurlijk niet wat je precies hebt meegemaakt of dit een onderwerp is dat je met ze kan bespreken. Ik weet wel dat… Lees verder »
Dank je wel, hier heb ik zeer zeker wat aan!
Beste Sinja, Wow, zo dapper dat je in therapie bent gegaan en je contact met de vader van je kinderen hebt kunnen herstellen. Dat zal vast enorm hard werken zijn, buiten je comfortzone. Nu je weer opnieuw lichamelijke reacties krijgt waar je geen controle over hebt weet je niet goed hoe je het maandag het beste kunt aanpakken vertel je. Wat ik vooral wil zeggen is dat ik het moedig vind dat je weer terug de traumatherapie op gaat pakken. Ik denk dat dat het belangrijkste is wat je kunt doen voor je kinderen. Maandag met z’n 3en naar school… Lees verder »
Dank je wel voor het meedenken! Ze heeft idd een groot ‘zorgknopje’ die snel aan gaat, hier hebben we samen aan gewerkt dmv PMT (voor ons beide heel herkenbaar en we leren er steeds beter mee om te gaan ) Ze weet het trauma inmiddels wel, al heb ik het iets aangepast qua tijd, leeftijd etc, zodat ze dit hopelijk nog een hele poos niet aan haar vader linkt… Ze ziet en voelt idd wel vaak als het minder goed gaat, maar kan daarin ook wel eigen dingen doen zoals vragen of zij ff op de bank mag zitten als… Lees verder »