Nicole (46 jaar) in Vragen van ouders
Brief
Beste Villa Pinedo,
In het kader van de “lieve vrede” hou ik me steeds in en probeer het beste te maken van het contact met de vader van de kinderen.
Maar ik raak steeds gefrustreerder. Ik schrijf honderden bboze brieven zonder deze weg te sturen, maar heb wel behoefte om iets te schrijven aan hem. Vertel me of ik hem deze brief kan sturen zonder dat het escaleert en vertel mij hoe ik rustig met de situatie mee om kan gaan. Ik voel me enorm klem zitten.
Ex,
Ik heb gisteren met je coach gesproken. Meestal is hij heel beschermend naar jou toe en heeft hij veel wijze woorden over hoe ik met jou om moet gaan om te zorgen dat de boel niet escaleert en weet hij begrip bij mij te kweken voor jouw situatie. Gisterenavond verliep het gesprek anders. Hij vertelt me dat van jou niets meer te verwachten valt. Zowel qau zorg voor de kinderen als qua kinderalimentatie. Alle goede raad van hem en ook van anderen heb je in de wind geslagen. Nog een paar dagen en dan is het bijltjesdag voor jou. Ik hoop dat je het gaat redden, maar het zou een goede les voor je zijn om eens op je mond te gaan. En je coach had er een hard hoofd in. En nu hij zelfs zijn vertrouwen in jou is kwijtgeraakt, wat blijft er dan over?
En de kans is groot dat je omvalt. En ik wil daarin niet meegetrokken te worden. Ik heb heel veel jaren last gehad van jou stress, stressbuien en het feit dat jij veel zaken aanpakt en niets afmaakt. Ik ben na onze scheiding vorige zomer door een hel gegaan. Ik was mezelf volledig kwijtgeraakt en van mijn zelfvertrouwen en zelfwaardering was niets meer over. Ik heb heel hard gewerkt om mijn leven weer op de rit te krijgen, en daarnaast was er de bijna volledige zorg voor de drie kinderen. Kinderen die jij en ik hebben gekregen, maar eigenlijk nooit samen hebben opgevoed omdat jij “andere prioriteiten” hebt. Dat heb ik altijd geaccepteerd omdat jij van die ander prioriteiten wel gelukkig leek te worden.
Ik heb al jaren het leeuwendeel van de zorg en opvoeding op mijn schouders liggen. Dat geeft niet, ik doe het graag en met liefde. En dan krijg ik nu verwijten en word ik uitgescholden omdat ik de zaken regel en dit op mijn eigen manier doe. Ik ervaar dit als commentaar achteraf en word daar boos om. Het aan mij overlaten is tot daaraan toe, maar vervolgens mij uitschelden omdat ik het anders doe dan jij het zou doen vind ik vele stappen te ver.
Waarom toch? Waarom kun jij niet wat meer dankbaar zijn? Niet wat meer positief en invoelend?
Je kunt volkomen je eigen gang gaan, je hoeft je prioriteiten niet bij je verantwoordelijkheden te leggen. Je geeft zelf aan dat je de zorg en opvoeding niet op je kan en wil nemen. Laat mij dan toch.
Een beetje empathy en sociaal gevoel zou je sieren. Wees eens wat minder egoistisch en egocentrisch en sta eens wat positiever in het leven.
Ik heb uit liefde en betrokkenheid jaren gevochten voor onze relatie. Ik weet dat een man meer is dan zijn fouten, maar ik merk nu dat jouw fouten mij nu te veel worden. Ik kan er niet mee omgaan om steeds zo negatief benaderd te worden en becommentarieerd te worden. Ik wil dit niet meer. Maar ik zit klem. Jij bent de vader van mijn kinderen. En ik vraag me af wat of er iets is, dat ik hieraan kan doen zonder hun belang te schaden. Ze worden al teveel geconfronteerd met mijn verdriet, frustratie, geldzorgen en andere dingen die ze meekrijgen.
Hoe nu verder, want ik kan niet meer en wil niet meer zo verder. Dit kost me zoveel energie. Ik wil rust in mijn leven en weer in balans komen. Ik wil weer lol hebben met mijn kinderen en … toch ook weer vertrouwen hebben in een liefdevolle toekomst met iemand die me waardeert.
Je ex.
Dank jullie wel voor jullie wijze raad en het willen delen van je verhaal. Ik denk steeds dat ik mijn ex alleen nog maar zie als de vader van mijn kinderen, maar merk nu dat er toch nog veel boosheid en frustratie als ex-partner zit. Uit het volgende van de workshop bleek me dat ik dat ik het nog moeilijk heb met het gescheiden zijn. Ik neem het mijn ex nog steeds kwalijk dat hij is weggelopen van zijn verantwoordelijkheden als partner en vader. Ik besef dat dat zijn tijd nodig heeft en zal dat bij de kinderen vandaan houden.… Lees verder »
Beste Nicole, Ik zou het niet versturen. Ik hoor mijn moeder als ik jouw verhaal lees. Zij kon maar doorgaan over de vervelende karaktereigenschappen van mijn vader, en hoe hij haar onrecht had aangedaan. Het helpt niet. Je hebt met hem als expartner niets meer te maken, maak je daar los van. Het enige dat telt is dat jullie samen ouders kunnen zijn. Als je dat lastig vindt, dan moet dát de insteek van je brief zijn. Geef aan dat je dat lastig vindt en stel voor om bijvoorbeeld samen naar een mediator te gaan om te kijken hoe jullie… Lees verder »
Beste Nicole, Ik ken jouw of jullie verhaal niet, maar ik zou het niet doen. Jij geeft zelf aan dat het binnenkort “bijltjesdag” is, geen idee waarom, maar laat je ex maar gaan, nu verspeel je in mijn ogen energie en laat je je ook van een zeer kwetsbare kant zien. Je schrijft zelf je wilt weer verder in het leven en lol maken met je kinderen, maak dat je doel en richt je daarop, hoe moeilijk dat misschien ook is qua zekerheden. Lees de brief nog eens en zie dan eens in wat een geweldige sterke en krachtige vrouw… Lees verder »
Beste Nicole, Verstuur deze brief niet. Deze brief zal de boel alleen maar laten escaleren. In je brief lees ik vooral alleen maar boosheid naar hem toe. Als ex. Dat is ook waar je je brief mee opent. Maar wat wil je bereiken met deze brief? Je spreekt hem aan op z’n verantwoordelijkheden naar jou toe. Nauwelijks op z’n verantwoordelijkheden als vader. Besef je goed dat daar een verschil in zit. Welke argumenten/beschuldigingen zijn echt voor hem als vader bedoeld? In het boek van Marsha Pinedo ‘Aan alle gescheiden ouders’ staat de allergietest beschreven. In deze test check je bij… Lees verder »