anoniem (25 jaar) in Vragen van ouders
Scheiden of niet?
hallo,
Ik heb 2 kinderen een dochter van 3 en een zoon van 1. nou zit ik heel erg te twijfelen om bij mijn man weg te gaan, hij liegt overal over dus mijn vertrouwen is weg en hij is op de een of andere manier in de puberteit blijven hangen. Bij hem is het zo hij komt op 1 dan kom ik en dan pas de kinderen. ik heb hier zon moeite mee hoe ik hem met de kinderen om zie gaan. Ze moeten volwassen zijn en alles al kunnen. als mijn dochter een “ongelukje” heeft word hij echt heel erg boos en laat haar weten wat een baby ze wel niet is en hoe vies dat is en ze moet zonder eten op bed en mag geen verhaaltje krijgen (vaak doe ik dit dan toch gewoon, maar het is wel tegen haar gezegd). Als mijn zoon huilt heeft hij al vaker gezegt tegen mij: Gvd dat kl*te kind moet zn bek dicht houden te janken. Het doet echt zo’n pijn. En ik wil graag bij hem weg maar dat betekent dat mijn kinderen de helft van de tijd alleen met hem zijn. Ik wilde al de keuze maken bij hem te blijven voor de kinderen want dan ben ik er altijd bij en ik breng wel tijd met ze door en ze zijn blij en vrolijk bij mij maar ik betwijfel of ik dit 20 jaar vol ga houden. ik wil niet voor mezelf kiezen omdat ik niet gelukkig met hem ben. Ik wil het voor de kinderen doen maar ik kan niet zeggen wat het beste is voor de kinderen. Of half om half of mama altijd bij ze zodat ze ten alle tijden iemand vertrouwd hebben om naar toe te kunnen maar wel met de gebruikelijke ruzies en een ongelukkige mama. Ik laat ze dit zo weinig mogelijk zien maar ze zullen het echt wel aanvoelen. Ik weet echt niet wat ik moet en ik hoop dat er iemand is die hier ervaring mee heeft gehad zodat ik tips kan krijgen.
Dag Hendrik, De ironie is dat ik het ook hartgrondig met je eens ben. Mijn ouders zijn hun hele leven bij elkaar geweest en ik heb ze door up-en downs zien gaan, maar wel het committent gehad om het samen op te lossen. Zij zijn als mens ook gegroeid dankzij hun relatie. Ik was niets liever dan in hun voetsporen getreden. Uit ervaring weet ik hoe belangrijk het is om een veilige hecht te geraken. Ik realiseer me ter degen wat de impact hiervan op de rest van je leven is. Nogmaals ik vind scheiden daadwerkelijk kindermishandeling. Hierdoor je beschadig… Lees verder »
Beste Anoniem en P, Nogmaals scheiden hoeft niet direct een oplossing te zijn. Ik vind het heel triest dat je ‘strategisch’ advies krijgt om te gaan scheiden. Ik zal het gedrag van je partner niet goed praten, maar er is een oorzaak van zijn gedrag, als er 10% kans is om je gezin te redden ga hiervoor. Als je de keuze maakt om te scheiden, is dat relatief de makkelijkste oplossing. Maar hier zijn je kinderen niet bij gebaat. Ze zullen hier een leven lang last van houden. Een gebroken gezin geeft hun een ander wereldbeeld over vriendschappen, trouw, liefde… Lees verder »
Tegen leugenaars is geen kruid gewassen. Weggaan bij zo’n man is absoluut niet drastisch en sommige mannen verdienen het niet om vader te zijn, maar zijn helaas wel verwekker. Ga weg, nu je kinderen nog niet al te zeer beschadigd zijn. Zorg dat je je goed voorbereid. Neem zijn krijspartijen op en verzamel bewijs. Niet om het te gebruiken, maar omdat hij je misschien van alles wijs gaat maken en je gaat twijfelen en het soms goed is om voor jezelf dan weer duidelijk te hebben, waarom je de stap ook al weer zet. Zoek een advocaat die duidelijk jouw… Lees verder »
Beste, Ik vind weggaan/scheiden een heel drastische manier. Het is wel de vader van je kinderen. Je bent verliefd om hem geworden en (bewust) de keuze gemaakt om samen kinderen op de wereld te zetten. Ook al zijn je kinderen nog heel jong de impact op hun zal hoe dan ook groot zijn. Ga hulp zoeken, relatietherapie of mogelijk wil hij hulp, hij weet duidelijk geen handen en voeten te geven aan het vaderschap, maar is hij daar zich bewust van? Weet hij ook hoe jij er over denkt? Geloof me, je gezin ‘weggooien’ is zo geregeld, de impact die… Lees verder »
Hallo,
Dit is geen houdbare situatie lijkt me. Heb je er aan gedacht om in relatietherapie te gaan? Dat lijkt me de eerste stap om te zetten. Hopelijk valt er zo een en ander voor jullie op te lossen. Zo niet, dan weet je dat je er alles aan gedaan hebt om jullie gezin te redden.
Veel sterkte en succes
Beste, Bij elkaar blijven voor de kinderen is iets waar jij aan onderdoor zal gaan denk ik en moet je niet doen. Jij geeft aan dat je niet gelukkig bent met hem, kies voor jezelf en dan ook voor je kinderen, die hebben niets aan een moeder die ongelukkig is, want pas op het moment dat jij je goed voelt kun je ook daadwerkelijk er zijn voor je kinderen. Als voorbereiding op een scheiding kun je wellicht wel al alvast je laten informeren en voorlichten over jouw zorg voor de kinderen, het hoeft niet zo te zijn dat ze automatisch… Lees verder »