Niemand wil alleen zijn
De feestdagen staan weer voor de deur. Een periode waarbij er allemaal leuke dingen gepland staan met vrienden en familie. Toch blijft het met gescheiden ouders ieder jaar een puzzel hoe je alle dagen gaat inplannen. Jaar in jaar uit ben je weer in dubio hoe je dit het beste kan oplossen.
Ook dit jaar was het bij ons weer raak. Al maanden kreeg ik mailtjes en telefoontjes van beiden ouders wat ik van plan was te doen met kerst. Papa wilde in de kerstvakantie naar Frankrijk gaan, terwijl mijn moeder juist met de familie in Nederland wilde zijn. Ik kan er gek van worden, die behoefte om ze beiden tevreden te stellen. Je wil natuurlijk niet dat één van je ouders eenzaam is tijdens de feestdagen.
Na al die jaren heb ik geleerd dat het geen zin heeft om naar dat gevoel te luisteren. Het zijn ten slotte ook mijn feestdagen. Ik wacht daarom gewoon af wat mijn ouders plannen en kies dan wat mij het leukste lijkt om te doen. Vorig jaar ben ik bijvoorbeeld kerstavond bij mijn vader geweest en eerste- en tweede kerstdag bij mijn moeder. Ik vind het eigenlijk ook hun eigen verantwoordelijkheid of ze iets leuks plannen of niet. Waarom zou je alleen wat leuks maken van de feestdagen als de kinderen er zijn?
Als je als ouder eenzaam op de bank gaat zitten met kerst omdat de kinderen weg zijn wordt niemand daar gelukkig van. Als kind kan je bij de andere ouder simpelweg niet volop genieten als je weet dat je andere ouder niks aan het doen is. Op die manier kan je dus ook de avond van je kinderen verpesten. Toch vind ik, hoe moeilijk dat ook kan zijn, dat je als kind daar niet aan moet denken. Het is hun eigen keus en misschien vinden ze het juist wel heerlijk om een avondje te rusten.
Maar goed, dit jaar had mijn vader, zoals ik eerder al zei, het plan om naar Frankrijk te gaan. Boven op een berg met vrienden kerst vieren. Ik heb erg getwijfeld om mee te gaan. Maar ik wilde eigenlijk helemaal niet het land uit, ik vind het veel leuker om zoveel mogelijk mensen te zien met kerst. Ik denk dat mijn vader zo’n zes keer heeft gevraagd of ik mee ging. Totdat ik besloot om gewoon duidelijk te maken dat het plan mij helemaal niet aanstond. Met die informatie besloot hij toch naar Frankrijk te gaan, wat dus betekend dat ik hem de hele kerstvakantie niet ga zien. Dat is jammer, maar iedereen moet gewoon doen waar die zelf behoefte aan heeft. Mijn broertje daarentegen vond het juist wel heel leuk om mee te gaan. Dit jaar vieren bij ons de mannen en vrouwen dus gescheiden kerst. Zolang iedereen lekker doet waar die zin in heeft is het denk ik allemaal goed. Volgend jaar is er weer een kerst, en dan vier ik het vast wel weer met mijn vader.
Wiesje (20)