Wow wat fijn dat ik advies kan vragen aan jongeren! Want ik zit behoorlijk met een aantal dingen rondom de scheiding van mijn ex en mij en vooral wat voor effect het heeft op onze kinderen. Maar het is een lang verhaal dus ik probeer het zo kort mogelijk te vertellen. Mijn zoons zijn nog niet echt jongeren maar 9 en 11 jaar oud (groep 6 en groep 8). Op het moment dat wij uit elkaar gingen (eerst tijdelijk, dat is nu 2 jaar geleden, en toen definitief, dat is nu een jaar geleden) hebben we niet de echte reden verteld aan onze kinderen maar omdat ze toen nog maar 7 en 9 waren wat om de hete brei heengedraaid. Mij ex had een affaire en ik vermoedde dat wel maar hij bleef ontkennen. Toen hij het me uiteindelijk vertelde was de dame waarmee hij al anderhalf jaar iets had zwanger. Ze heeft het kindje laten aborteren maar ik heb hem wel de deur uit gezet. Toen hij na een half jaar met haar brak zijn we wel weer naar elkaar toe gegroeid, voor onze kinderen een hoopvolle tijd. Ik kwam echter na een paar maanden iemand tegen van vroeger en ben daar heel erg verliefd op geworden. Toen heb ik de knoop doorgehakt en nu zijn we dus uit elkaar. Ik heb de kinderen ondertussen verteld dat ik verliefd ben op iemand. Maar ze willen niets met hem te maken hebben. Ik denk dat ze hem zien als de veroorzaker van onze definitieve breuk. Ik wil helemaal niet gaan samenwonen met deze nieuwe man of zo maar ik zou het fijn vinden als mijn kinderen hem leren kennen. Ik wil ze dit echter niet opdringen en mijn ex vind het onzin het zou niets toevoegen aan hun leven. Wat vinden jullie daarvan? moet ik het initiatief volledig bij mijn kinderen laten of kan ik best af en toe voorstellen of ze een keer meegaan naar hem toe of voorstellen om iets leuks te gaan doen? Overigens heeft hij twee dochters waar ik gek van ben. Dat is denk ik ook niet erg leuk voor mijn zoons om straks te zien ho eik al een band heb met deze twee meiden terwijl zij mijn nw liefde en zijn kinderen nog helemaal niet kennen.
ik ben erg benieuwd naar jullie reactie en mening, groeten en erg bedankt, Gabrielle