Hallo,

Ik ben een alleenstaande ouder met 4 kinderen. De vader van de kinderen is een nieuw leven begonnen in Noorwegen. De vader stelt eisen aan de kinderen dat ze elke dag moeten facetimen. Ik ben daar in een overeenkomst mee akkoord gegaan. Zo ben ik ook akkoord gegaan met zijn wens dat zijn kinderen hem zouden bezoeken afgelopen kerstvakantie in Noorwegen. Maar de kinderen wilden absoluut niet naar Noorwegen toe. Afgelopen zomer hadden ze een nare ervaring opgedaan waarbij de vader zich met zijn nieuwe vriendin opsloot op een kamer.

Ik heb uiteindelijk voor de kinderen gekozen en richting de vader aangegeven dat het beter was dat ze nu niet naar Noorwegen gaan. Vervolgens ligt er nu een rekening van 1100 euro voor mij om te betalen omdat ze niet in Noorwegen zijn geweest. En de vader wil niet meer voor de kinderen alimentatie betalen.

Wat is verstandig te doen voor mij als moeder? Heb ik de juiste keuze gemaakt door achter ze staan en ze niet naar Noorwegen te laten gaan? Facetimen willen ze niet. Ze hebben dat wel gedaan maar zijn er telkens verdrietig van. Regelmatig heb ik ruzie met ze omdat ik vind dat ze met hun vader moeten facetimen maar dat ze dat niet willen. En tegelijkertijd ligt er weer een procedure van de vader omdat ik de afspraken niet nakom. Ook de familie laat niets van zich horen. Zal ik zelf contact leggen met de opa en oma van de kinderen?

Ze zijn, net als ik, in de steek gelaten. Voel je dat als kind van 5, 7, 9 en 12 jaar? Wat is het beste om te doen volgens jullie?

Ik hoor graag van jullie.

Fijn dat er een forum is als Villa Pinedo,

Succesvolle groet,
Anja, trotse moeder van 4 kinderen.