Hoi allemaal,

Ik zit met een dilemma en hoop dat jullie met een goed advies kunnen komen!

Ik lig inmiddels al een jaar in een nare vechtscheiding en het belangrijkste struikelblok is de zorgverdeling voor onze 2 kinderen van 12 en 14 jaar.

Zij hebben aangegeven doordeweeks bij mij te willen zijn en 3 weekenden per maand bij hun vader (van vrijdagavond tot zondagavond). Hij vindt dat een ongelijkwaardige verdeling en eist 50/50 co-ouderschap (vrijdagmiddag t/m dinsdagochtend bij hem en 1x pw bij hem eten). Ondanks dat de kinderen bij hem hebben aangegeven het anders te willen, houdt hij voet bij stuk. Ook de rechter bij de Voorlopige Voorzieningen zitting heeft vooral rekening gehouden met zijn wensen in haar uitspraak (de kinderen moeten nu van vrijdagavond t/m maandagochtend bij hem zijn en 1x pw eten).

Verschillende partijen hebben al met hem geprobeerd te praten (zowel professionals als de kinderen zelf), maar hij blijft het niet in het belang van de kinderen vinden om hun wens in de zorgverdeling te honoreren. Om een goede band met beide ouders op te kunnen bouwen, is in zijn ogen een 50/50 co-ouderschapsverdeling een vereiste. Verder is hij van mening dat de kinderen lui zijn en alleen maar bij mij willen zijn omdat ik inmiddels dichter bij hun school/sport/huiswerkbegeleiding etc woon.

Hoe kan ik ervoor zorgen dat de kinderen wel gehoord en gezien worden in de vaststelling van de zorgverdeling? Daarnaast maak ik me zorgen over het feit dat zolang ik blijf “tegenstribbelen” en zijn co-ouderschapseis niet inwillig, het een vechtscheiding blijft. Maar ik wil ook dat de kinderen niet ondergesneeuwd raken.

Alvast heel erg bedankt voor jullie reactie.