Hoe kan vader weer met moeder praten?

Net na de zomervakantie 2013 hebben we (ouders)samen besloten dat het (na twee jaar therapie) helaas beter was om te gaan scheiden.

Samen hebben we een mediator uitgekozen om ons te helpen bij de scheiding. Na twee gesprekken heeft moeder de mediation gestopt en een advocaat genomen.

Hierdoor heb ik heb ook een advocaat moeten nemen. Beide advocaten kennen elkaar, en hebben een gesprek met z’n vieren voorgesteld om de scheiding te regelen. Dit hebben ze vaker samen gedaan. Moeder wil geen gesprek met z’n vieren.

Vader en zijn advocaat hebben moeder gevraagd wat/hoe ze verder wil, maar geen reactie/voorstel van moeder of haar advocaat vernomen.

Mei 2014 is moeder met onze zoon en haar dochter naar het naastgelegen dorp verhuisd. Ik ben blijven wonen.

Moeder en haar zwager (ook gescheiden) en vader en zijn zwager hebben in juli 2014 twee gesprekken gehad en geprobeerd om een ouderschapsplan op te stellen. Moeder heeft de gesprekken gestopt.

NIM Maatschappelijk werk heeft aangeboden om een gesprekken met ons samen te hebben, maar moeder wil geen gesprekken met iemand van het NIM erbij.

Tot en met de herfstvakantie (oktober) 2014 kwam mijn zoon om het weekend vrijdags uit school bij mij tot zondag ’s avonds en soms tussendoor met een vriendje.

Omdat, ondanks vragen hoe verder met de scheiding, steeds geen reactie kwam, is op advies van mijn advocaat eind oktober 2014 een verzoek tot scheiding ingediend bij de Rechtbank. Vanaf dat moment kwam mijn zoon niet meer….

15 januari 2015 heeft de rechtbank een voorlopige omgangsregeling en alimentatie vastgesteld en om een omgangsonderzoek gevraagd bij de Raad voor de Kinderbescherming.

De voorlopig vastgestelde omgangsregeling is niet nagekomen. Heel soms is mijn zoon een paar uurtjes geweest na aandringen van de raadsonderzoekster.

Op 1 mei 2015 is onze zoon, met onze toestemming, onder toezicht gesteld (OTS) van de jeugdbescherming (JB)om te proberen het contact met beide ouders te herstellen/ verbeteren. JB heeft beide ouders uitgenodigd voor een gezamenlijk gesprek, maar moeder wil dat niet.

Als ik moeder mail, reageert ze niet. Als ik bel, neemt ze meestal niet op. Hoe kan ik weer zo normaal mogelijk met moeder in gesprek komen?

Mijn zoon zegt moeite te hebben om bij mij te komen, omdat we daar als gezin gewoond hebben en hij daar ruzies tussen ons heeft meegemaakt en daar gehoord heeft dat we gingen scheiden.

Vanaf juni 2015 is er begeleide omgang, en haalt iemand van JB mijn zoon op, en zie ik hem 1 uurtje per 2 weken bij een café.
Hoe kan mijn zoon (11 jaar) het bij mij weer fijn gaan vinden en weer regelmatig (spontaan) komen?

Ik hoor graag jullie ervaringen en tips!