Villa’s 50 – Als mijn ouders scheiden, mag ik dan bij jou

 

Het liedje ‘Mag Ik Dan Bij Jou’ van Claudia de Breij vind ik een prachtig nummer. Toen mijn vriendin, Eline, het zong schoten meteen de tranen in mijn ogen.

“Als de oorlog komt,

En als ik dan moet schuilen,

Mag ik dan bij jou?

Als er een clubje komt,

Waar ik niet bij wil horen,

Mag ik dan bij jou?

Als er een regel komt

Waar ik niet aan voldoen kan

Mag ik dan bij jou?

En als ik iets moet zijn,

Wat ik nooit geweest ben,

Mag ik dan bij jou?”

Er zou zo tussen kunnen staan: ‘Als mijn ouders scheiden, en ik kan het niet meer alleen aan, mag ik dan bij jou?’ Zo voelt het soms, alsof ik moet schuilen. En gelukkig kan dit ook. Daar ben ik zo blij om!

Ik denk als eerste aan mijn vriend als ik dit lied hoor. Bij hem voel ik mij veilig, kan ik schuilen. En dat is een fijn gevoel. Vooral als ik terug denk aan de tijd dat ik niet meer zo veel vertrouwen had in relaties. Ik ben blij dat hij er is en het klinkt misschien cliché, maar onder anderen door hem lukt het mij weer te vertrouwen in relaties. En krijg ik meer vertrouwen in hoe mij ouders hun nieuwe relaties oppakken.

Daarnaast denk ik bij dit lied ook aan vrienden. Ook in vriendschap kun je schuilen. En dat is bijzonder. Ik ben blij met mijn vrienden. Ze laten me zien dat ik mijn eigen persoon ben en dat ik een invloed in deze wereld kan hebben. Ook laten ze me zien dat ik niet alleen ben.

“Mag ik dan bij jou schuilen,

Als het nergens anders kan?

En als ik moet huilen,

Droog jij m’n tranen dan?

Want als ik bij jou mag,

Mag jij altijd bij mij.

Kom wanneer je wilt,

Ik hou een kamer voor je vrij.”

Ik ben dankbaar voor mijn vriend. Hij begrijpt mijn verdriet niet altijd, maar hij troost me en droogt mijn tranen. Ook ben ik dankbaar voor mijn vrienden, ze brengen licht in mijn leven. Ze helpen me door te gaan en de mooie dingen in het leven te zien.

Bedankt, lieve vriend(en), dat ik bij jullie mag schuilen!

Hannah(22)