Beste jongeren,
In augustus heb ik ook jullie advies gevraagd wat te doen in de situatie waar mijn dochter (13 jaar) in verzeild is geraakt. via de link kan je dat nalezen: http://www.villapinedo.nl//vraag-239/
Het is sinds die tijd niet erg vooruit gegaan. Veilig Thuis durft geen actie te ondernemen en het CJG heeft de opdracht inmiddels teruggegeven aan Veilig Thuis omdat vader niet open stond voor advies. Zelfs in aanwezigheid van de gezinscoach en mijn dochter gaf hij aan dat mijn dochter geen enkel contact met mij mag hebben buiten de vaste omgang (eens in de twee weken een weekend) en dat zij hem toestemming moet vragen wanneer ze haar mobiel en kleding van ons mee wilt nemen naar hem. Neemt e zonder toestemming spullen mee dan pakt hij het twee weken af. Haar mobiel durft ze niet mee te nemen want ze is bang dat hij hem weggooit. Sinds dit schooljaar fietst ze elke week 100 km heen en weer naar school op een fiets die te klein is en bovendien van ellende uit elkaar valt. Ik wil haar een nieuwe fiets geven maar je raadt het al….het mag niet.
Ik zie mijn dochter worstelen en zich geen raadt weten. Ze weet dat het bij mij een vrijer leven kan hebben. Ze geeft haar leven / geluk nu een 6. Ze wil naar een 9 maar weet niet hoe ze het voor elkaar moet krijgen. In de afgelopen jaren heeft ze 13 hulpverleners gezien en niemand kon vader laten bewegen waardoor het beter voor haar werd dus die hoop heeft ze opgegeven. en is alle vertrouwen in hulpverlening verloren.
Ik als moeder zou haar het liefst naar me toe halen door gerechtelijk in te grijpen maar dat wil mijn dochter niet. Bang dat haar vader haar helemaal niet meer wil zien. Het dreigement wat hij in augustus heeft geuit. Ik snap haar volledig want wat hij ook doet en hoe hij haar ook intimideert en de les leest, ze houdt van hem omdat hij haar vader is en zij wil hem niet teleurstellen.
Maar, ik kan het niet aanzien. Dit moet de meest geweldige tijd van haar leven zijn en het wordt verstoord door het gedrag van haar vader. Ik heb geen contact met hem, hij negeert alle e-mails of telefoontjes.

Wat vinden jullie dat ik het best kan doen? Toch ingrijpen of wachten tot er misschien jaren voorbij zijn en zij sterk genoeg is om voor zichzelf te kiezen? Zodat ze voor zichzelf kan kiezen wanneer zij er klaar voor is? Ik vind het zo lastig. Ik wil haar volgen en heel goed naar haar luisteren omdat het voor haar belangrijk is en zij het besluit wil nemen. Wanneer grijp je als ouder misschien tegen de wens van je kind in?
Dus ik ben benieuwd naar jullie advies.
Bedankt alvast voor de reactie.