hallo allemaal.

wij zitten met onze handen in het haar.
we zijn een samengesteld gezin van 6, zoon 12, zoon 10, dochter 8, dochter 7.
nu is het zodat de dochter van mijn man veel huilt en het enige aangeeft ik mis mama.
dat is iets wat dag in dag uit gebeurt laatst zelfs 6 uur aan 1 stuk, onze relatie is al ruim 3 jaar dus niks nieuws.
🙁
we krijgen haar niet uit de situatie wat in haar hoofd afspeelt.
we hebben zelfs met mama en haar vriend een derde kerstdag ingepland, om te laten zien dat wij met zijn allen goed gaat.
het enige wat zij wilt is papa en mama samen, wat ik niks meer dan normaal vindt. haar ook al vaak uitgelegd dat dit niet kan, ook niet gaat gebeuren. praten met haar, extra aai over de bol, consequent, gedrag negeren, rooster met verblijf en wat er gebeurt, met moeder gebeld
:$
maar de anderen kinderen weten niet meer wat ze ermee moeten, ze hebben buikpijn huilen omdat ze dit niet leuk vinden.
geven aan dat wij echter alles proberen.
dat ze vinden dat ze eens normaal moet doen, het jaloezie en afgunst dat een ander misschien net iets meer zou hebben.
daar waar ik voor allen vier de tijd maak die ze nodig hebben, met naar bed gaan huiswerk, praten ,knuffelen, voorlezen, dansles, voetbal, uit eten met zijn allen, grapjes maken, helpen met koken tafel dekken.
we staan nu op het punt, omdat zij er onder lijd, maar wij ook, om haar de komende tijd bij haar moeder te laten.
dit is een beslissing die ik heel moeilijk vind want wil haar niet afwijzen. de deur staat altijd open als dat ze zich gewoon kan gedragen.
maar zie er tegen op,als ze wel hier wilt zijn als dat we leuke dingen gaan doen. het is niet de bedoeling, dat ze alleen komt als we leuke dingen gaan doen.

graag zou ik weten wat jullie denken