Hoi ik heb een dochtertje van 6 jaar. Haar vader en ik zijn al 5 jaar uit elkaar dus in principe weet mijn dochtertje ook niet hoe het was toen we nog bij elkaar waren. Ze heeft altijd al moeite gehad om naar haar vader te gaan en heeft hier ook al speltherapie voor gehad. Het is dan ook tijdelijk aardig gegaan maar sinds kort is het weer een drama. Ze begint al een dag van tevoren met huilen dat ze echt niet wil.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat als ze eenmaal daar is ze het wel naar haar zin heeft en dat ze ook meestal enthousiast thuis komt.

Haar vader is inmiddels hertrouwd met een vrouw die twee kinderen heeft. Die vrouw zelf heeft last van borderline en haar zoon is autistisch. Zolang ze de medicijnen slikt gaat het prima maar ze is ze ook een keer vergeten en dat gaat het niet goed. Ze probeerde na een discussie haar man te slaan maar raakte toen per ongeluk mijn dochtertje. Dit was uiteraard niet de bedoeling maar heeft wel een enorme impact op mijn dochtertje gehad natuurlijk. We hebben dit voor zover dat mogelijk is uitgepraat en de omgang gewoon voortgezet.

Mijn dochter gaat nu om het weekend naar haar vader en 1x in de 2 weken een halve dag en nacht. Nu heeft ze zelf aangegeven dat ze liever maar 1 nachtje daar is in het weekend dus graag zaterdag ochtend wil gaan ipv vrijdagavond. Zelf vond ik dit super knap van haar aangezien ze geen prater is over de situatie. Mijn ex vind dat we haar niet zelf moeten laten beslissen want dan wil ze straks nog minder is hij bang voor. Zelf vind ik dat we wel naar haar moeten luisteren. Ze maakt al zoveel mee en heeft hier ook niet zelf voor gekozen.

Wat vinden jullie hiervan?