Hoi allemaal,
Mijn bonuszoon wil graag bij ons komen wonen. Hij is 16 jaar en wil dit eigenlijk als sinds de scheiding van zijn ouders maar er werd niet naar hem geluisterd door zijn moeder. Hij mocht bij de rechter wel aangeven wat hij wilde maar durfde niet door druk van de familie van zijn moeder. Ook is hij heel erg betrokken met zijn jongere broertje (inmiddels 14 jaar) en wilde hem niet in de steek laten. Zijn ouders spreken niet met elkaar. Vader wil wel een normaal gesprek met zijn ex maar moeder wil geen enkele vorm van contact. Mijn bonuszoon heeft nu meerdere malen aangegeven dat hij echt heel graag bij ons komt wonen maar weet niet hoe hij dit moet aanpakken. Hij denkt dat zijn moeder heel boos wordt en het niet zal begrijpen. Helaas deel ik die mening met hem omdat zij tijdens de scheiding nooit enige moeite heeft gedaan om de kinderen er zo min mogelijk last van te hebben. Ze hield zich precies aan de uitspraak van de rechter ook al wilde de kinderen wel eens een uitzondering. Het heeft geen zin voor ons om met haar te praten want dat maakt haar alleen maar dwarser. Heeft een van jullie deze situatie wel eens meegemaakt? Hoe heb jij dit aan je ouder verteld? Hoe hebben je ouders (die niet willen praten) dit financieel opgelost want er hangen ook financiele wijzigingen aan vast. Zo betalen wij nu alimentatie en zijn moeder alle onkosten zoals school. Wanneer hij bij ons komt wonen zal dit allemaal veranderen. Zelf zit ik te denken dat hij misschien met iemand van Jeugdzorg/maatschappelijk werk kan praten om zijn wensen neer te leggen en dat iemand van maatschappelijk werk dan contact legt met zijn moeder om samen haar het nieuws te brengen? Wat vinden jullie van dat idee? Ik ben heel benieuwd naar jullie tips/adviezen en ervaringen.