ik heb al eerder een bericht. mijn vader doet nog steeds net alsof mijn moeder er niet bij is als hij ons komt ophalen of als mijn moeder ons komt brengen. hij kijkt dan heel erg boos en hij praat nog steeds niet tegen haar en ook niet tegen onze oma dan zegt hij ook ik praat niet met jou vraag het maar aan de kinderen. mama zegt dat dit niet leuk is voor ons maar dat wij ons daar niks van moeten aantrekken. en dat wij daar niks aan kunnen doen en dat zij het fijn vint als wij het leuk hebben als wij bij papa zijn. maar het is niet leuk bij papa. wij moeten altijd maar weg en hebben nooit tijd om gewoon buiten te spelen of binnen een boek te lezen. want gelijk als we binnen zijn moeten we weer spullen pakken want dan gaan we naar zijn vriendin losjeren of kamperen of naar een huisje en zo. deze vriendin is gelukkig wel aardig. en papa doet alles voor haar. eerst had hij een andere vriendin en moesten we elke keer mee op visite naar haar broers en zussen en vrienden en maakten ze ook heel veel ruzie en dan gingen ze naar boven en dan moesten moesten wij maar beneden wachten. deze vriendin wil ook heel veel op vakantie en papa zegt dat hij heel hard werkt en dat hij ook weg wil. maar wij zeggen dat wij liever thuis willen blijven maar dat mag niet van hem want het is zijn tijd. soms mag er wel eens een vriendinnetje spelen maar dat is maar heel soms en meestal mag zij dan niet. ook oefenen voor muziekles of ons huiswerk maken bij papa kan niet. als mama dan doorstuurt wat wij thuis huiswerk hebben gemaakt en wij dan verder kunnen gaan bij papa gebeurt er niks want er is geen tijd voor. en onze klarinet willen we niet meer meenemen want die ene keer deed hij zo boos over hoe ze weer trug naar mama moesten dus laat maar. en hij vraagt er ook niet meer naar. op vaderdag zijn wij heel erg geschrokken van hoe hij keek, heel eng en heel boos. hij zei dat hij heel erg boos is op mama toen mama vroeg of zij onze haren mocht doen voor de fotograaf op school omdat papa ons naar school zou brengen. toen kregen wij ook weer hele lange verhalen waarom dat niet kon want het was zijn tijd. en toen gingen we naar het strand met zijn vriendin en toen deed hij weer heel gewoon. maar toen we weer gingen slapen begon hij weer met zijn verhalen. eigenlijk wil ik dus tegen mijn vader zeggen dat wij dat helemaal niet leuk vinden maar dat durven wij echt niet want dan zegt hij weer dat ik niet zo negatief moet praten. soms durven wij wel eens te zeggen dat wij iets niet willen maar dan praat hij heel lang eerst alleen met mijn zusje en daarna met mij en dan moeten wij hetzelfde ergens van vinden als hij want anders begint hij weer met lange verhalen. en allemaal voorbeelden die er helemaal niets mee te maken hebben. en dan wil hij weten wat mama tegen ons zegt of doet. maar zij heeft er dan gewoon niks mee te make maar dan houden we maar weer stil want anders blijft hij maar doorgaan net zolang totdat hij denkt dat wij het snappen. of hij is verder de hele dag saggureinig. wij mogen geen dingen aan mama vragen want het is dan zijn tijd. mama zegt dat zij heel veel afspraken hebben gemaakt over wanneer wij naar papa gaan en dat mama graag wil dat wij dat allemaal doen. maar zegt mama dat papa ons zaterdag deze vakantie om 10 uur weer bij haar trug brengt maar dat doet hij dan niet. om 10 uur gingen wij pas de tent opruimen en moesten we nog helemaal trug met de auto. dus toen waren we pas weer heel laat bij mama en papa doet tegen ons net alsof dat zo moest van de rechter. hij doet alleen maar wat hij wil. hij gelooft ook niet als mijn moeder zegt als ik ziek ben of mijn zusje, want dan moeten we gewoon zijn dingen doen en maar als hij dan daarna ook ziek is kan hij helemaal niets meer en diet zijn vriendin alles. wij moesten met kinderen spelen die wij helemaal niet kennen en die kinden kenden elkaar wel al heel lang. toen mijn zusje dat niet wilde bleef hij maar doorvragen waarom niet en toen begon zij te huilen en toen zei papa vint je dat ik te veel ddoordram en toen zei ze heel zagtjes ja. en toen ging hij haar bij ons brengen en zei dat zij het heel moelijk vint om met vreemde kinderen te spelen. ik schrijf alles maar op maar wil gewoon niet meer naar hem toe