hallo ik ben nu bijna 2 en half jaar geleden gescheiden.Mijn exman is een paar weken na de scheiding bij mijn ‘beste”vriendin ingetrokken..Mijn dochter vindt het verschrikkelijk en probeert al die tijd een masker op te houden als ze bij haar vader is, er gebeurt daar heel veel en als mijn dochter thuis komt van t weekend verteld ze thuis gelukkig wat haar dwarszit haar boosheid haar verdriet..Ik probeer al die jaren met exman te praten maar tevergeefs..Het is allemaal mijn schuld en ik moet het maar anders doen..we zijn 23 jaar samen geweest en ik ken hem niet weer het is een vreemde die alles wat ik doe bekritiseer hij is dominant en narcistisch..Toch praat ik met mijn dochter en ik probeer haar mee te geven ondanks alle ellende die ze daar voelt het te uiten ipv de schijn op te houden..Het is moeilijk mama als je vader groter is dan jij zegt ze dan..Hij heeft al meerdere malen gevraagd wat ze wil en op het moment dat ze dan wil zeggen wat ze wil word het afgekapt en niet meer over gepraat..Ik zie hoe ze er onder lijdt en ik kan zeggen wat ik wil tegen hem maar het komt altijd op het zelfde uit het ligt aan mij …
Het is niet te begrijpen dat hij niet ziet wat dit alles met onze dochter doet, het plotselinge vertrek scheiden en dan ook nog bij moeders “beste”vriendin gaan wonen..Volgens hun zijn de kinderen zielsgelukkig en mankeert er niks naar de buitenwereld toe maar mijn dochter verteld iedere keer weer huilend hoe ze zich voelt..Als ze 12 is wil ze er niet meer heen ze zegt ik kan niet meer mama en hij luistert nooit naar mij…Thuis is haar zelf gaat goed op school en uit ze zich gelukkig boos of verdriet..Ik zal er altijd zijn om haar op te vangen want ze is het belangrijkste in mijn leven..
Een liefhebbende moeder