Dag allemaal,
Misschien kunnen jullie advies geven m.b.t de volgende situatie;
Vader en ik zijn vorig jaar gescheiden. We hebben één dochter van 7. De relatie tussen de vader en mij is verder goed. Er is geen ruzie. We vieren de verjaardag gewoon samen en straks sinterklaas ook. Belangrijke dingen doen we samen (kerstmusical, dat soort zaken). Er is geen haat en nijd. We willen het beste voor onze dochter. We wonen ook bij elkaar in de buurt. De school staat zo ongeveer in het midden. Kortom; we doen er alles aan om het zo comfortabel mogelijk te maken, voor zover dit kan natuurlijk. De laatste paar weken heeft mijn dochter moeite om naar haar vader te gaan. Ze mist mij en wil liever bij mij zijn. Het wisselen vind ze erg lastig en dat begrijp ik maar al te goed; ik vind dat ook niet eenvoudig. Haar vader zit niet goed in zijn vel en dat speelt zeker een rol. Hoewel ik haar volledig begrijp hierin, wil ik toch blijven stimuleren dat papa ook fijn is etc. etc. ik bevestig dus niet wat ze signaleert (wat wel klopt), maar bevestig wel haar gevoel zeg maar. Ik zeg niet dat het onzin is bijvoorbeeld, maar zeg wel; we gaan samen zoeken naar een oplossing die fijn is. Ik weet eigenlijk niet hoe ik dit aan moet pakken, naast een gesprek met haar vader natuurlijk, die momenteel gewoon niet in staat is echt initiatieven te tonen. De bezoekregeling is als volgt: 1 week op dinsdag en woensdag bij papa, donderdag bij en vrijdag, zaterdag en zondag bij papa. In week 2 haal ik haar dan op maandag weer uit school. Op dinsdag en woensdag weer bij papa en donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag, maandag bij mij. Nu heb ik voorgesteld dat ze in de papa week vanaf woensdag t/m zondag bij papa is.. dan heeft ze minder wissels. Maar dat vind ze te lang achter elkaar. En dat heeft te maken met het feit dat papa niet goed in zijn vel zit. Ik wil papa niet tekort doen in dit verhaal, maar ook mezelf niet natuurlijk, maar ook mijn dochter niet. Zien jullie oplossingen?