Hallo,
Ik zou heel graag jullie advies willen over het volgende:
De ex van mijn vriend weigert te communiceren met mijn vriend over dingen die hun zoon betreft. Hun zoontje van 8 is hier de dupe van. Zo heeft hij zijn afzwemfeestje gemist omdat moeder geen toestemming gaf omdat het in haar weekend was. Wij hebben dit 3 maanden van te voren al gevraagd en haar zelfs uitgenodigd om te komen kijken, maar een reactie bleef uit. Uiteindelijk heeft hij gewoon in een les afgezwommen.Er zijn diverse rechtszaken geweest om een vakantieregeling op papier te krijgen. Afgelopen jaar kon S voor het eerst echt op vakantie met zijn papa en later ook twee weken met zijn mama. Hij heeft genoten!!! Zijn moeder probeert hem op allerlei manieren te beïnvloeden. We hebben hem haar laten bellen en toen vertelde ze alleen maar dat ze bang was dat de kat dood zou zijn als hij weer thuis was. Een snikkend kind als gevolg. (De kat leeft nu trouwens nog steeds!) Mijn broertje werd vader en S is super trots dat hij een grote neef is! Een week later is hij bij ons en zegt hij dat “zijn nichtje” geen familie is. Het lijkt er op dat ze hem alle leuke dingen bij papa probeert af te nemen. Ze praat slecht over mijn vriend, ook waar S bij zit. Hij vraagt dan ook regelmatig waarom mensen (familie van moeders kant) papa een slechte meneer vinden. Het ventje zit hierdoor klem tussen het houden van zijn papa en wat mama over papa verteld. Vorig jaar is er een traject bij de beschermingstafel opgestart door moeder. De eindconclusie was dat moeder de scheiding (van 8 jaar geleden!) niet heeft verwerkt en hulp moet gaan zoeken. Dit doet ze echter niet. Ze blijft hangen in t verleden. S is geboren toen zijn ouders al uit elkaar waren. Je zou toch denken dat het nu dan een normale situatie voor hem zou moeten. Hij heeft enorm veel moeite met de wissel momenten. We hebben meerdere keren gevraagd om een foto van moeder zodat hij haar bij ons ook kan zien. Ook hier werkt ze niet aan mee. Hebben jullie tips hoe we S kunnen helpen. Hoe we de spanning die hij bij moeder voelt kunnen verlichten? Hoe we er voor kunnen zorgen dat zijn koppie niet overloopt? We kunnen geen hulp vragen bij instanties, die hebben nl aangegeven dat er anders een OTS kan volgen en dat zou helemaal niet goed voor hem zijn. We willen hem zo graag helpen maar hoe kan dat als moeder niet meewerkt?
Alvast heel erg bedankt!