Hallo,

Ik lig nu 3 jaar in (complexe of vecht) scheiding met contactpersonen ouderschap (week op week af). ik heb het boek en de online cursus gedaan daarnaast traject kinderen uit de knel en een jaar ots gehad vervolgd door mediation.
Er word door hulpverleners erkent dat de kinderen (meisje 7 en jongen 9) in een ernstige loyaliteitscris zitten.

Gesprekken tussen de moeder en mij lopen elke keer op niks uit zij verteld elke keer precies het tegenovergestelde van mij en laat mij weinig kans tot een normaal gesprek te voeren Door aan 1 stuk door te praten met verschillende onderwerpen achter elkaar.
Contact is er niet behalve wekelijkse overdrachten per mail bij wel contact heeft ze vaker valse aangifte gedaan. Afspraken die gemaakt zijn worden genegeerd zodat de hulpverlener uit beeld is.

De kinderen hebben enorme last hiervan en ik zie hun langzaam kapot gaan. ik volg naar mijn inzien zoveel mogelijk het boek “aan alle gescheiden ouders” alleen nu weet ik het niet meer. De kinderen gaan eraan onderdoor.

Hulpverlening doet tot nu toe niet aan waarheidsvinding hun moeder speelt mooi weer dan zodat er eigenlijk niks op te lossen is en er bijna geen probleem lijkt te zijn, behalve dat de kinderen beschadigd zijn. Dit word ook op mijn bord gegooid omdat we beide verantwoordelijk zijn voor de kinderen.

Dan geeft mijn zoontje ook op school aan (in de week dat hij bij zijn moeder is) dat hij niet bij papa wil wonen, als ik hem vraag of ik iets anders kan doen om het beter voor hun te maken krijg ik antwoord “nee papa je doet het goed alleen jij en mama moeten gewoon sorry zeggen tegen elkaar”
Dat doet me gedeeltelijk goed anderzijds ben ik jaren lang gemanipuleerd en misbruikt door mijn ex en een sorry zit er niet in ik ben nu nog bezig om mijn leven op orde te krijgen met alle tegenwerking van mijn ex.

De kinderen zijn vrij om te bellen, knutselen of te praten over hun moeder als ze bij mij zijn aan de andere kant krijg ik geen contact als ze bij hun moeder zijn me zoontje mocht afgelopen maandag mij niet eens een knuffel geven en durfde niks te zeggen toen ik de spullen kwam brengen.

Mijn vraag wat kan ik doen om het voor de kinderen beter te maken of welke Hulp zou ik kunnen inschakelen voor hun.

Nogmaal ik ben radeloos en ik weet het niet meer.

Peter