Carla (54) in Vragen van ouders
Een stap terug
Sinds een jaar heb ik een super fijne man keren kennen. Dat was best een beetje zoeken. Sinds 2006 ben ik weduwe. Ik bleef achter met een zoon van 12 en een dochter van 9. Inmiddels zijn ze volwassen en studeren. Mijn vriend heeft een dochter van net 13. Ze heeft een slecht contact met haar moeder. Hierdoor woont ze full time bij haar vader/ mijn vriend. De liefde tussen mijn vriend en mij is groot en we willen graag gaan samen wonen in een nieuw huis. Maar… zijn dochter laat een onvoorspelbaar gedrag zien. De ene keer super aardig, de andere keer mega onbeschoft. Ze zegt dan bijvoorbeeld geen goedemorgen, maakt een vreselijke troep van het hele huis, hangt de hele dag onderuit op de bank en heeft geen interesse in haar school. Zelf denk ik dat het misschien goed voor haar is om eens met iemand te gaan praten over de loop van haar leven. Het is natuurlijk nogal wat dat je moeder een nieuwe liefde tegen komt en daar mee gaat samen wonen.
Het enige rustpuntje die je had was je vader en die komt dat ook nog een nieuwe vrouw tegen. Hoe groot kan de ellende in je leven zijn?
De vraag van mij is dus….. wat zouden jullie doen in mijn geval? Een stap terug of doorgaan met de nieuwe liefde in mijn leven?
Beste Carla, Wat fijn voor je dat je nu een nieuwe man hebt leren kennen en dat jullie relatie goed gaat! Als ik je verhaal zo lees ben ik wel benieuwd hoe de relatie tussen jou en de dochter van je vriend is, want ik denk dat dit wel een belangrijk punt is. Als ze jou respecteert en ‘goed heeft gekeurd’, dan is het waarschijnlijk wat makkelijker om met haar in gesprek te gaan over de toekomst plannen van jou en je vriend. Maar als dit niet het geval is, dan denk ik dat het inderdaad voor haar nadeliger is.… Lees verder »
Beste Carla, Goed dat je je vraag hier op het forum stelt, dankjewel daarvoor! En wat fijn om te lezen dat je je zo bezig houdt met de gevoelens van de dochter van je nieuwe vriend! Zorgen maken is natuurlijk helemaal niet fijn maar het geeft wel aan hoeveel je om haar geeft, terwijl het niet eens je eigen kind is. Dat vind ik fijn om te lezen 🙂 Ik kan me goed voorstellen dat je niet goed weet wat in deze situatie het beste is. Om hierachter te komen is het denk ik belangrijk dat jullie met elkaar praten… Lees verder »