Onze zoon van bijna 11 heeft op dit moment omgang onder begeleiding met zijn vader. Deze begeleiding vindt om de 2 weken plaats op een locatie ca 45 minuten van onze woonplaats. Nu heeft mijn zoon aangegeven dat hij even wil stoppen met deze omgangsmomenten omdat hij meer tijd wil voor zijn vriendjes. Tijdens de contactmomenten heeft mijn zoon het prima naar zijn zin, hij geeft wel telkens duidelijk aan dat hij niet met zijn vader alleen wil zijn en dat de omgangsbegeleider wel in de ruimte moet blijven.
Bij Juzt (begeleidende instelling) proberen ze alles om mijn zoon toch om te praten omdat het beter voor hem zou zijn en willen oa een kindercoach inschakelen.
Onze dochter (13) wil geen omgang met haar vader.
In de laatste jaren dat ze nog naar hun vader gingen volgens de omgangsregeling was dit als omdat ik wilde dat ze gingen en
was het een strijd om ze naar hun vader te laten gaan. Ik wil ze nu niet meer verplichten om contact met hun vader te hebben
als ze dit niet willen, waarbij ik wel aan blijf geven dat de keus aan hun is en als ze contact willen dit altijd kan en mag.
Mijn vraag is wat nu te doen, mijn zoon blijft heel duidelijk aangeven dat hij even niet meer wil en ik heb wel met hem gepraat om
zeker te weten dat het zijn eigen keuze is en niet omdat hij het mij makkelijker wil maken.