Ik ben al iets meer dan een jaar in een scheiding beland.
Mn ex partner en vader van onze puber dochter en zoon heeft zijn kinderen al 11 maanden niet gesproken of goed gezien.
Wij als ouders kunnen op dit moment nog steeds niet normaal communiceren met elkaar, dit doen we enkel via de advocaat of per mail.
Maar dat is nog niet het vervelendste, hij heeft bij de rechter aangegeven dat hij graag het contact met de kinderen wil herstellen en er alles aan wil doen. Ik ben de boosdoener geeft hij aan, ik heb de kinderen gebrainwasht etc etc.
De rechter heeft hier ook een uitspraak over gedaan dat er ouder gesprekken moeten plaats vinden zodat ik hem kan helpen in het contact tussen hem en de kinderen weer tot stand te laten komen.
We moeten ons beide apart aanmelden, ik heb mij zelf gelijk aangemeld omdat ik het belangrijk vind dat de kinderen contact met hun vader moeten hebben. Ik kom zelf uit een gezin met gescheiden ouders en weet er zelf alles van.
Echter heeft hij zich nog steeds niet aangemeld? En dat doet mij veel verdriet, wilt hij geen contact, doet hij in de rechtbank maar als of?
Ik praat regelmatig met de kinderen over hun vader, over leuke dingen die we als gezin hebben mee gemaakt, hoe hij was / is.
Maar beide kinderen willen er niets over horen.
De oudste wilt zich richten op haar school en examen en voor onze zoon heb individuele zorg gezocht omdat er veel lichamelijke en geestelijk problemen bij hem op kwamen.
Maar ik heb geen idee meer wat ik moet doen, in het najaar moeten we terug komen bij de rechter met een verslag over onze gesprekken en hoe het verloop is met de contacten met de kinderen.
Vind het jammer dat het allemaal zo verloopt. De kinderen vinden het heel erg dat hun vader een nieuwe partner heeft en heel erg veranderd is. Hij plaatst rare berichten en foto’s op Facebook of geeft de vrienden van onze beide kinderen berichten door wat ze eigenlijk helemaal niet willen horen. En ze vinden dat hij in alles veranderd is. Ze kennen hun vader niet meer. Ze willen het allemaal niet horen en zien, en geven steeds aan dat ik hun vader niet moet beschermen.
Vind het steeds lastiger worden en weet ook niet meer zo goed wat ik er mee aan moet.