Met zoveel en toch alleen

Per jaar horen er 70.000 kinderen dat hun ouders uit elkaar gaan. 70.000! Dat getal is zo groot dat mensen er vaak niets mee kunnen. Hoe groter het aantal, hoe abstracter het idee. Daarom even een kleine illustratie:

In 2011 werden er in Nederland 179.448 kinderen geboren. In dat zelfde jaar krijgen dus 70.000 kinderen te horen dat hun ouders gaan scheiden. Wat een contrast.

Monaco, een van de kleinste landen ter wereld had in 2010 30.510 inwoners. Iets meer dan 2 Monaco’s vol met kinderen van gescheiden ouders per jaar!

Als we uitgaan van klaslokalen met 20 kinderen, dan zitten we op 3850 klaslokalen vol kinderen met gescheiden ouders.

Als we het grootste vliegtuig ter wereld nemen, de Airbus A380, dan kunnen we ruim 90 van deze vliegtuigen vullen met lotgenoten.

In de Amsterdam ArenA is ’slechts’ plaats voor 55.000 man. Meer dan een stadion vol met kinderen die dit een plekje moeten geven.

Allemaal cijfers, zo veel kinderen. En zo veel verschillende verhalen. Ouders die het goed samen oplossen. Ouders die ruzie maken. Kinderen die opluchting voelen dat de spanning thuis weg is. Kinderen die zich verdrietig voelen.Wat mij het meeste raakt van allemaal is niet eens de hoeveelheid kinderen.

Wat mij raakt is dat ‘wij’ met zoveel zijn, en ik me toch altijd zo alleen heb gevoeld. Pas kortgeleden kwam ik erachter dat er meer kinderen zijn die zich net zo voelden als ik. Dat was op de redactie vergadering van Villa Pinedo. Wat een opluchting dat ik niet de enige was die er van baalde dat een van de ouders niet op je verjaardag kan komen. Dus zoek en vind elkaar! Praat met elkaar. Deel jullie verhalen. Er is altijd wel iemand tussen de 77.000 kinderen die begrijpt hoe jij je voelt.

En anders is er altijd nog Villa Pinedo;)

Marleen (20)