Hoe blijf ik in hun leven als ik niet kan trekken?
Eerder stelde ik al een vraag over 2 puberzonen die elk contact met mij weigeren omdat ze vinden dat ze dat naar hun vader toe niet kunnen maken. Het advies wat ik hier kreeg is hetzelfde als elders ” niet trekken” . Daarnaast is het advies wel in beeld te blijven en ze te laten merken dat ik van ze houd. Hoe doe ik dat dan?
Als ik bel nemen ze niet op of verbreken meteen de verbinding. Als ik hun zusjes ophaal vluchten ze naar hun slaapkamer (ik mag het huis van de vader niet in). Van hun zusjes hoor ik dat de mannen in huis ook geen positief woord over hun moeder over hebben. Van een neef hoor ik dat de oudste zegt dat hij naar niet naar verjaardagen binnen de familie komt omdat dat naar zijn vader toe onrechtvaardig is. Hoe en waar laat ik de jongens zien dat ze de ruimte krijgen maar dat ik er wel ben?
Volgende week is de musical van 1 van de jongens. Hij wil liever niet dat ik ga zegt zijn vader. Ik ga wel in de hoop daar geen drama te creëren. Laat ik dan zien dat ik er wel ben …of verpest ik een bijzonder moment?
Mijn eigen pijn parkeren vind ik niet het probleem maar hoe beperk ik de schade bij de kids?