Lieve lezers,

Ik heb jullie berichten met tranen in mijn ogen zitten lezen. Het doet me pijn om te lezen wat jullie allemaal moeten meemaken in jullie jonge leven. Ik hoop echt dat jullie het op de een of andere manier een plekje kunnen geven en dat jullie ouders jullie hier ook de ruimte in geven.

Ik heb nooit ervaring gehad met gescheiden ouders tot dat ik mijn vriendje leerde kennen. Hij is gescheiden en een papa van 2 hele lieve meiden van 5 jaar oud. Vanaf moment 1 klikt het heel erg goed tussen de meisjes en mij. Zodra ze me zien willen ze de eerste tijd alleen maar knuffelen en het liefst liedjes zingen samen 🙂 Ze geven ook elke keer aan (de meisjes komen om het weekend) dat ze me gemist hebben en ze vragen sinds kort wanneer papa en ik eens gaan trouwen (we zijn bijna 2 jaar samen nu). We hebben echt een goede band en ik wil er ook echt zijn voor de meiden.

Nu is er een probleem. De mama van de meiden is enorm negatief over mij en over papa. Ze doet er alles aan om ons zwart te maken en te zorgen dat de meisjes niet bij ons willen komen slapen. Ook krijg ik elke keer te horen van de meiden dat mama weer heeft gezegd dat ik niet hun mama ben en dat mama alleen maar stoute dingen zegt over mij. Ik geef dan ook altijd aan dat ik niet hun mama ben, maar dat ik er wel atijd voor hun ben als ze me nodig hebben.

Heeft een van jullie ook een goede band met hun ‘stief’-ouder en doet jullie ouder hier ook heel moeilijk over? Hebben jullie dan heel misschien tips voor mij hoe ik hier het beste mee kan omgaan? Ik zou zo graag willen dat we met zijn allen door een deur kunnen en dat de meiden zich niet schuldig of ongemakkelijk hoeven te voelen bij een van de ouders thuis door het gedrag van de andere ouder.

Ik wens jullie allemaal heel veel succes in jullie situaties! Ik hoop echt dat jullie, op de een of andere manier, toch heel gelukkig zullen worden.

Liefs,
de vriendin van een papa