Eerder heb ik al een vraag gesteld over de lastige situatie waar ik, mijn ex en mijn zoontje nu inzitten.
Ik heb afgelopen zondag een gesprek met mijn ex gevoerd, zonder aanwezigheid van ons kind. Mijn ex ging helemaal uit zijn dak, schreeuwen, zich groot maken. Ik heb het gesprek afgebroken en ben gegaan. In overleg ben ik met onze zoon van 6 wel weer thuisgekomen, op de voorwaarde dat mijn ex rustig bleef. Mijn ex was net een week op skivakantie geweest. Bij het naar bed gaan, had mijn zoontje en huilbui van 20 minuten. Ik vermoed een uiting van de spanning die voelbaar aanwezig was. Ik voelde een matras voor mezelf op zolder gelegd, maar voelde me de hele nacht onveilig door de ongeremde reacties van het gesprek die middag. In overleg met veilig thuis logeren we nu even bij mijn ouders. Mijn zoontje heeft nog geen vragen gesteld waarom we niet naar huis gaan en ook niet naar zijn vader gevraagd. Maar ik weet ook eerlijk gezegd niet waar ik goed aan doe om te vertellen. Moet ik m uitleggen dat papa en mama boos zijn op elkaar en dat we daarom bij opa en oma logeren? Ik weet het even niet, dus alle tips en adviezen zijn welkom