Ben jij al ge-stiefouderd?

Iris van Spierenburg
09 mrt 2013

Stiefouders: vroeg of laat krijgen wij (kinderen met gescheiden ouders) er allemaal mee te maken. Het kan positief uitpakken of juist heel slecht.
En voor je het weet hebt je er ineens een broer en zus bij! Ja, ook ik ben “ge-stiefouderd”.

Een stiefvader had ik al. Al vrij snel na de scheiding (zo’n twee jaar geleden) had mijn moeder een nieuwe vriend. In het begin was dat heel erg wennen omdat het allemaal zo snel ging. Als ik nu terugdenk realiseer ik me hoe ongelooflijk opstandig ik was. Ik zag toen niet hoe moeilijk dat voor hem was. Maar nu is hij een van mijn beste vrienden. Wie had dat gedacht! We gaan regelmatig samen iets leuks doen. Zo ben ik vorige week met hem naar de film “A good day to die hard” geweest (is trouwens echt een aanrader;)

Inmiddels heeft ook mijn vader een vriendin. Alleen is het nu heel anders. De wonden van de scheiding zijn geheeld, terwijl ze toen mijn moeder een vriend kreeg nog bloedde.
Twee weken geleden heb ik mijn stiefmoeder ontmoet en dit weekend haar twee kinderen, een jongen en een meisje die allebei tien jaar oud zijn.

Het is natuurlijk heel anders zo’n extra broer en zus erbij, maar gelukkig kan ik heel goed met ze overweg. En ook met hun moeder trouwens. Het is wel anders met zes mensen in een huis, maar ook heel gezellig. Als mijn vader gelukkig is, ben ik dat ook. En dat geldt trouwens ook voor mijn moeder een haar vriend.

Wat is jouw ervaring met stiefouders?
Kun je het goed met ze vinden of juist helemaal niet? Laat het me weten in de reacties.

Robin (14)