Zo kan het ook

Laatst was ik bij een goede vriend van mij. Zijn ouders zijn gescheiden toen hij vijf was, hij is nu zestien. Ze hebben allebei een nieuwe partner en zijn best gelukkig. Het was zijn verjaardag, en hij vierde het bij zijn moeder. De kamer zat vol visite, en het was echt gezellig. Ik zat rustig op de bank een biertje te drinken, toen de bel ging. De deur ging open en er liepen wat mensen naar binnen. Mijn mond viel open van verbazing.

Zijn stiefmoeder kwam de woonkamer binnen, gevolgt door zijn vader. Ik begreep er niks van! Zijn moeder en stiefvader (of bonusvader, dat klinkt wat beter) stonden op, en groette de vader en zijn nieuwe vrouw: ze kregen zelfs drie zoenen! Stomverbaasd bleef ik zitten, nietwetend dat het ook zó kon. Ik was een klein beetje jaloers.

Ik kan me niet voorstellen dat mijn vader op mijn verjaardag komt en een stukje taart mee-eet. Of dat mijn moeder bij mijn vader langskomt. Ik zou het erg leuk vinden, maar het gaat nou eenmaal niet. In Nederland zijn er heel veel scheidingen waarbij dit niet kan en dat is echt heel jammer.

Wel zie ik mijn vader veel, en doen we leuke dingen samen. We gaan een dagje weg, we spelen spelletjes, we sporten samen. Met mijn moeder precies hetzelfde: We kijken een film samen, of we gaan lekker uit eten.

Wat ik probeer te zeggen: Leg de nadruk niet op de dingen die missen en die je niet hebt. Je kan gerust de hele dag gaan zitten sippen omdat je ouders geen goed contact hebben met elkaar. Dat is ook heel vervelend, maar daar wordt de situatie ook niet beter op. Leg de nadruk liever op de gezellige dingen die je WEL hebt!

Thijs (16)