Op de eerste plaats
Ik kan zonder twijfel zeggen dat mijn leven niet makkelijk geweest is. Ik heb geen honger geleden en een goede educatie gehad, maar op psychologisch vlak was het heel lastig. Geen persoon die mijn verhaal kent is het hier niet mee eens. Maar ik wil niet dat de beschrijving van mijn leven hier stopt. Ik wil niet dat dit alles is wat ik ben. Dit is mijn verleden. Ik kan hier niets meer aan veranderen, ik kan mijn lijden niet terugdraaien. Maar wat kan ik met de toekomst doen?
Toen ik in aanraking kwam met Villa Pinedo zag ik meteen een mogelijkheid om een positieve draai te geven aan mijn ervaringen. Ik kan delen wat er met mij is gebeurd om mensen inspiratie te geven. Ik kan mensen in soortgelijke situaties helpen met mijn advies. Maar vooral kan ik duidelijk maken waarom ik geleden heb en kan ik hiermee proberen te voorkomen dat andere kinderen ook zo’n jeugd hebben.
Mijn moeder had nooit door dat ze mij pijn deed, zij zat teveel vast in haar eigen visie. Ze wist niet hoe bepalend dit was voor mijn leven, en dat haar pijn niet te ergste of belangrijkste was. Voor een ouder moet het geluk van zijn of haar kind de eerste prioriteit zijn. Zij hebben ervoor gekozen hun kind op de wereld te zetten. Een kind kiest nooit voor zo’n positie, dus dragen de ouders verantwoordelijkheid voor zijn of haar geluk.
Het gebeurt te vaak dat een ouder zichzelf verliest in eigen verdriet en pijn, en vergeet dat het kind ook lijdt. Ouders verwarren hun eigen geluk met het geluk van het kind en volgen hun eigen weg terwijl het kind zich maar laat meesleuren. Ouders vinden zichzelf het meest belangrijk in het leven van hun kind en vechten om het recht dit kind te houden, terwijl het kind verscheurd in de vuurlinie staat. Dit zijn fouten waarvan ouders vaak niet doorhebben dat ze ze maken, maar die wel bepalend zijn voor een kind. Daarom is het belangrijk, voor het geluk van nieuwe generaties, dat ouders bewust worden van de impact die ze hebben op hun kinderen. Ze moeten leren luisteren naar hun kinderen en deze kleinere mensen serieus nemen. Want hoe jong ze ook zijn, dit is hun leven. Ouders bepalen alleen of en hoe ze hun kind zullen helpen of hinderen, waarbij een kleine fout nog cruciaal kan zijn.
Deze boodschap probeer ik over te brengen in de artikelen die ik geschreven heb voor Villa Pinedo en in mijn interview voor de uitzending van Zembla over vechtscheidingen. Kinderen zijn van nature trouw aan hun ouders, maar ouders moeten ook trouw zijn aan hun kind.
Dara (19)