Berichten door Villa Pinedo

“We zijn volwassen Louke, we zouden niet meer elke keer onze verantwoording af moeten leggen’’. Wijze woorden die mijn broertje sprak op een zonnige vrijdagmiddag in Utrecht. Daar woon ik al ruim drie jaar en sinds anderhalf jaar kom ik niet meer elk weekend thuis. In het eerste jaar dat ik op kamers zat, ging…

Hallo vreemde, Weet je nog wel wie ik ben? Je zult me vast niet vergeten zijn. Of misschien toch wel? We zien elkaar niet meer en laten niks aan elkaar weten. Toch zijn we wel familie, maar misschien ben je wel meer een vreemde voor me dan ik had gedacht. Vroeger kende je me goed…

Deze warme douche is voor ouders van mijn stiefmoeder, zij zijn als een echte opa en oma voor mij. Na de scheiding ben ik een paar jaar alleen geweest met mijn vader. Later kreeg hij een nieuwe relatie, het was een vriendin van mijn moeder die we al langer kende. We kwamen vaker al bij…

Mooie verhalen van toen, dwalen door mijn hoofd. Ik kan het niet helpen, dat de vlam is gedoofd. Het schelden en de vechtpartijen, Waarom? is de vraag die ik me stel. Ik kan bij niemand terecht en voel me onbegrepen, het lijkt wel een of ander vervelend spel. Jarenlang bedriegt en bedrogen, ik weet niet…

Mijn ‘echte’ vader heeft altijd volgehouden dat ik maar één vader heb. Dat snapte ik wel, voor mij was de man met wie mijn moeder op dat moment samen was absoluut niet een ‘nieuwe’ papa. Niet meteen tenminste. Ik vond hem ontzettend lief en hij deed ontzettend zijn best voor mijn broertje en mij, maar…

Vroeger had ik een boekje. Een boekje dat ik kreeg toen het duidelijk werd dat m’n ouders zouden scheiden. Het was een soort hulpboekje met tips, vragen en hokjes waarin ik al mijn gedachtes over de scheiding op kon schrijven. Ik ben er ooit eens in begonnen, maar heb na een tijdje ook weer al…

Toen ik vandaag in de stad liep schreeuwden de rode, met hartjes omgeven winkeletalages en aanbiedingsborden me tegemoet. Als of ik zou vergeten dat het binnenkort valentijnsdag is. Voor heel veel mensen hét moment om elkaar te zeggen hoeveel ze wel niet van elkaar houden en ongegeneerd selfies op Facebook te posten om te laten…

‘Spanningsklachten, extreme spanningsklachten’, dat is wat er in mijn doktersverklaring stond. Zelf moest ik erom lachen en stuurde het over WhatsApp naar mijn vriend: ‘Moet je zien wat hij er nu van maakt! Extreem, ha!’ Met dat briefje moest ik naar de decaan op school. Als extra onderbouwing voor mijn wat slechtere resultaten en om…

Wellicht niet van toepassing op iedereen, maar ik ben gezegend met twee zusjes. Twee bloed irritante zusjes. Twee prachtige zusjes. Twee super puber zusjes. Twee aandoenlijke zusjes. Twee etterbakken van zusjes. Maar ook die twee die ik meer dan ooit nodig had in een nare periode. Daar zaten we dan, met zijn vijven aan tafel.…

We hebben eigenlijk heel veel routine in ons leven, terwijl we daar helemaal niet bij stil staan. We staan ’s ochtends op, we ontbijten, we gaan naar school of het werk, we komen thuis, we eten, we gaan slapen. Ik heb de afgelopen tijd heel veel over die routine nagedacht. Dit heeft mij ontzettend geholpen.…

‘Kom op, heeft iedereen zijn tas ingepakt? Dan gaan we!’ Mijn moeder staat gehaast bij de voordeur en dirigeert ons snel naar de auto, op weg naar papa. Het is eerste kerstdag en van het grootste belang dat we op tijd bij papa zijn. Het kerstdiner bij mama hebben we net achter de kiezen. Plannen,…

Terreur, een oorzaak van gebroken gezinnen. Ze worden uit elkaar gedreven door het noodlot, verkeerde pek, verkeerde tijd. Afschuwelijk. We hebben het allemaal meegekregen, de terroristische aanslagen in Parijs. Meer dan honderd gezinnen stuk, incompleet en nooit meer samen. In Utrecht volg ik mijn studie, daar waar ook een enorm druk centraal station is. Na…

Ik was 21 toen ik naar de musical Droomvlucht ging in de Efteling. Nogal sceptisch stapte ik de zaal binnen: ‘Droomvlucht de musical? Beetje suf!’ Toch werd ik, zodra de voorstelling begon, betoverd. Ik vond het een magische ervaring om daar in de zaal te zitten. Het meisje zong al gauw ‘Ik ben er niet’…