Afscheid nemen na vakantie

Nadat mijn ouders tien jaar uit elkaar zijn heb ik al veel ‘gescheiden’ vakanties meegemaakt. Het heeft voordelen, want je gaat meestal wel vaker op vakantie. Toch blijft er één ding altijd moeilijk. Na een heerlijke vakantie met één van je ouders word je weer bij de ander afgezet, en moet je afscheid nemen.

Tien jaar geleden gingen mijn broertje en ik voor het eerst alleen met mijn vader op vakantie. We gingen met een grote groep vrienden, waardoor ik op de vakantie zelf helemaal niet echt stilstond bij het feit dat mijn moeder er niet bij was.
Het afscheid nemen van mijn moeder voordat we weggingen was daarentegen wel pijnlijk. Want hoe graag je ook wil uitkijken naar de vakantie, mijn moeder was voor het eerst een hele vakantie alleen. Ik denk dat ze wel duizend keer tegen mij en mijn broertje heeft gezegd dat ze het heerlijk vond om even alleen te zijn, dat we ons geen zorgen hoefde te maken, dat we moesten genieten en dat als we wilden we haar altijd konden bellen.

Op het moment dat de deurbel door het huis galmde weet je dat het moment van afscheid nemen is aangebroken. ‘’Daar is je vader al’’ zei mama met een glimlach. Ze pakte onze spullen en gaf ons een dikke kus. Met haar grote glimlach verborg ze haar waterige ogen. Ik begrijp het ook wel, voor het eerst afscheid nemen van je twee kinderen -de een vier en de andere negen jaar- is voor  een moeder simpelweg lastig.
‘’Geniet!’’ riep ze ons nog na terwijl we bij onze vader in de auto stapte. Het afscheid nemen voordat je weggaat is even lastig, maar dat went. Eenmaal aangekomen op de vakantiebestemming ben je dat al vrij snel vergeten. Zodra je ouder wordt ga je bijvoorbeeld ook met vrienden op vakantie en dan neem je ook afscheid.

Het moeilijkste van de vakantie moest nog komen. Namelijk na de vakantie weer afscheid nemen van mijn vader. Iets wat naar mijn idee altijd pijnlijk blijft. Na een heerlijke vakantie waarbij je elke dag samen bent geweest, leuke dingen hebt gedaan en je van alles bent voorzien zet je vader of moeder je dan weer bij de ander af. Gaat alleen naar huis en dat was het dan. Alsof je met een vreemde mee bent geweest stuur je nog een smsje om te bedanken.

Het maakt niet uit hoe leuk je het hebt gehad, het is lastig  om na te genieten. Alle leuke verhalen vertellen aan de andere ouder wil je ook vaak niet. Dus verbloem je dat vaak met uitspraken als; ‘’Ja, het was heel leuk’’ of ‘’We hebben het lekker gehad.’’ Vaak weet je ouder dan wel wat er is en die zegt dan, ‘’vertel later maar rustig.’’

Meerdere malen heb ik een manier proberen te bedenken om dit gevoel niet te krijgen. Het is misschien een cliché maar hoe vaker je apart op vakantie bent geweest, hoe minder het gevoel wordt. Ook probeer ik vooral aan de leuke dingen die we gedaan hebben te denken. Waarschijnlijk heeft de ouder waarmee je op vakantie bent geweest namelijk alleen maar een voldaan gevoel en denkt die er helemaal niet zo over. Het is ook zonde van je vakantie om het met een naar gevoel af te sluiten. En waarschijnlijk zie je elkaar alweer heel snel. Het einde van de vakantie is nooit leuk, maar maak het niet zwaarder dan nodig is voor jezelf.

Wiesje (20)