Als pakezel naar school

Dit was het rooster: Maandag, dinsdag en woensdagochtend bij papa. Dan woensdagmiddag uit school naar mama tot en met vrijdag, en in de weekenden om en om. Het duurde meestal wel een tijdje, voordat mijn omgeving het snapte, ik neem ze dat niet kwalijk.

Op de basisschool was dit een prima regeling, maar toen ik naar de middelbare school ging veranderde dat. Op vrijdagavond (of zondag) werd ik door mama met de auto naar papa gebracht. De fiets moest achterop de auto, want op woensdag moest ik weer naar mama fietsen vanuit school. Op woensdagochtend ging ik, bepakt met alle boeken (ook die voor donderdag en vrijdag), naar school vanuit papa. Daar probeerde ik alle boeken in mijn kluisje te stoppen, wat uiteraard niet paste. Na school ging alles weer in die fietstassen mee en fietste ik naar mama. Na 45 minuten fietsen was ik dan bij mama. Dan was ik daar een paar dagen en begon het riedeltje weer opnieuw.

Naast alle spanning die de brugklas toch al met zich meebrengt, dacht niemand aan het gedoe dat ik daar nog eens bij kreeg. Behalve papa en zijn nieuwe vriendin, die begrepen het wel. Ze wilden een weekregeling, de ene week bij mama en de andere week bij papa. Ik was voor, natuurlijk, scheelde mij een hoop gesjouw. Na veel rechtbank gedoe is die regeling er gelukkig wel gekomen. Waarom de rechtbank? Omdat alleen papa dit wilde en mama niet.

Ik was blij dat er iemand was die aan mij dacht en het mij zo makkelijk mogelijk probeerde te maken. Het is tenslotte al lastig genoeg voor een brugpieper op een nieuwe school.
Ik hoop dat tegenwoordig de kinderen van gescheiden ouders niet meer dit soort drama hoeven mee te maken. Kind voorop, dat is altijd het belangrijkst.

Malou (21)