Heb lief
Terreur, een oorzaak van gebroken gezinnen. Ze worden uit elkaar gedreven door het noodlot, verkeerde pek, verkeerde tijd. Afschuwelijk. We hebben het allemaal meegekregen, de terroristische aanslagen in Parijs. Meer dan honderd gezinnen stuk, incompleet en nooit meer samen.
In Utrecht volg ik mijn studie, daar waar ook een enorm druk centraal station is. Na de aanslagen merkte ik pas hoe bang ik opeens was, en hoe bang ik was geliefde personen uit mijn nabije omgeving te verliezen door dezelfde afschuw die plaats vond in Parijs. En terwijl ik met een vol hoofd vol angstige gedachten door het station liep speelde iemand John Lennon – Imagine op de piano in de stationshal. Angst werd vervangen door kippenvel en de gedachtes en fantasie hoe mooi het toch zou zijn, hoe mooi het zou zijn als wij allemaal in vrede zouden kunnen leven.
Terwijl ik mijn weg naar school volgde bleven de gedachtes omtrent de terreur door mijn hoofd spoken, hoe kan ik zelf verandering brengen in deze enigszins onzekere wereld waarbij geweld nog steeds een rol speelt. Ik dacht aan mijn situatie thuis, daar waar eerder papa en mama niet meer samen waren. Zoveel verdriet en ook haat. Zoveel onbegrip, afwijzend gedrag en gelijk steeds meer eilandjes waar ieder voor zich met zijn verdriet zat. Terreur, terreur op de veilige thuisbasis. Alles uit elkaar gedreven en vol met barsten. Terreur op de liefde en vrede, dat wat wij zelf in de hand kunnen hebben.
Nee, ik ben niet naïef. Ja, ik weet dat het soms kan voorkomen dat mensen elkaar minder liggen. Uit ervaring kan ik vertellen dat wanneer een gezin in scheiding ligt, hier meer kwaad wordt gesproken dan dat nodig is, helaas.
Alsjeblieft, wordt allemaal wakker, houdt het leuk met elkaar. We zijn allemaal mensen van vlees en bloed, ieder gevormd door gebeurtenissen. Allemaal zo kwetsbaar.
Dit stukje liefde voor elkaar hebben wij zelf in de hand, aanslagen of niet. Liefde voor elkaar, respect en medeleven. Kwaad en woeden brengt ons allemaal verder weg van ons zelf als persoon. Blijf dicht bij jezelf en relativeer in een vervelende situatie als een scheiding.
Annebel (21)