Op Gesprek – met Anna
In deze Villa-rubriek ‘Op Gesprek’ interviewt Yannick (22) @yannicklgd jongeren die te maken hebben (gehad) met een scheiding. Yannick schrijft voor Villa Pinedo over zijn leven en de invloed die de scheiding van zijn ouders op hem heeft. Dit keer interviewt hij Anna (19).
Hoe lang is het geleden dat je ouders zijn gaan scheiden?
Ongeveer anderhalf jaar geleden, ze zijn sinds april 2012 gescheiden.
Wat was de oorzaak?
De scheiding zat er eigenlijk al aan te komen, maar ze zouden het rustig aan doen. Het ging al jaren niet goed tussen mijn ouders, maar ze bleven bij elkaar omdat ze dat beter leek voor de kinderen. Tot mijn vader rond februari 2012 plots zei dat hij een andere vriendin had. Toen kwam er vaart achter het hele gebeuren.
Hoe verliep de scheiding?
De scheiding verliep soepel, omdat ze er allebei achter stonden. De papieren werden zonder enige moeite getekend. Ze waren binnen twee maanden gescheiden.
Hoe was het precies voor jou, wat voelde je?
Voor mij was de scheiding zelf niet moeilijk. Het zat er aan te komen, we hadden ons er onbewust allemaal al een beetje op voorbereid. Wel vond ik het heel erg lastig dat mijn vader niet vertrok. Ook vertrok mijn moeder niet. We hebben nog maanden als ‘gezin’ in een huis gewoond. Een soort one big happy family gebeuren, maar dan anders. Uiteindelijk kreeg mijn moeder een urgentie voor een woning in de buurt. Toen verhuisde ze, samen met mijn zusje. Mijn broertje en ik kozen ervoor bij mijn vader te blijven. Mijn moeder is altijd nogal onrustig in haar hoofd, en vat dingen verkeerd op dus ik dacht dat het beter voor mezelf zou zijn om bij m’n vader te wonen.
Heb je ooit een schuldgevoel gehad als kind, dat je dacht dat het aan jou lag?
Nee, nooit.
Hoe ging het ná de scheiding? Wat veranderde er?
Er veranderde in huis van alles. Het was een stuk rustiger, geen gekibbel meer om me heen. Ik vond het alleen verschrikkelijk om mijn moeder en zusje niet meer om me heen te hebben. Ik miste ze heel erg. Ook verliep het contact tussen mijn ouders over de kinderen erg stroef.
Heb je er persoonlijk veel moeite mee gehad?
Ik heb er vrede mee dat we geen gezin meer vormen. Mijn ouders passen niet bij elkaar. Dat heb ik altijd door gehad en altijd gezegd. Ik heb het alleen moeilijk gehad met het feit dat ik niet even met mijn moeder en zusje kon kletsen als ik dat wilde. Even gezellig thee drinken kan niet meer zo gemakkelijk nu we niet meer onder één dak wonen. Wel hebben mijn broertje en ik een vaste dag waarop we bij mijn moeder eten. Ik eet daar op dinsdag, hij op donderdag. Toch blijft dat vreemd. Soms is het net alsof ik bij mijn moeder te gast ben. Feitelijk is dat ook zo. Maar te gast bij je moeder, dat klinkt zo raar.
Hoe zou je jezelf beschrijven vóór de scheiding en hoe zou je jezelf nú beschrijven?
Voor de scheiding was ik een onzeker, tamelijk verlegen meisje. Ik voel me nu veel sterker, doordat ik veel heb moeten doorstaan. Mensen kunnen me tegenwoordig niks meer maken, zo voelt het.
Wat heb je van de scheiding van je ouders geleerd?
Ik heb geleerd dat bij elkaar blijven voor de kinderen niet altijd de juiste optie is. Mijn ouders hebben er voor gekozen om jaren lang bij elkaar te blijven om ons, hun kinderen, een zorgeloze jeugd te geven. Ze leefden langs elkaar heen, vormden geen team. Die zorgeloze jeugd hebben wij dan ook niet gehad.
Zou je jongeren die nu in het proces zitten nog iets willen meegeven?
Ik heb geleerd dat je veel moet praten met mensen. Krop het niet op. Dit gaat na een tijdje ontzettend dwars zitten namelijk. Zorg dat je je hart bij iemand kunt luchten bij wie je je fijn voelt. Zo maak je het jezelf stukken makkelijker.