Kerst met 1 familie…

Kerst met één familie (en vrienden)

It’s the most wonderful time of the year..!

Ik heb al vaker verteld over de familie van mijn vader. Ik heb weinig tot geen contact meer met ze. Op verjaardagen komen ze niet meer langs als visite en moet ik het doen met een kaartje of WhatsApp. Ik treur er niet om, want ik ben gewend weinig contact met ze te hebben. Vanaf kleins af aan zag ik ze al geen weinig. Met Kerst zagen we elkaar wel. Vaak bij mijn Opa en Oma thuis. Gewoon omdat het een feestdag was. Eerste kerstdag naar de ene familie en tweede kerstdag naar de andere, zo ging dat. Dat is nu ook niet meer zo. De familie van mijn vader is compleet weggevallen. Ik hoor ook niets meer van ze maar ik zou ook geen Kerst met ze willen vieren, omdat ik gewoonweg geen band met ze heb.

Als ik aan de familie van mijn vader denk dan is dat altijd met een negatief gevoel. Ze stellen zich heel negatief tegenover mijn moeder op, terwijl ze niet de oorzaak van de scheiding is (mijn vader heeft namelijk het gezin verlaten). Ze kiezen zijn kant, wat ik kan begrijpen, maar ze willen niet onze kant van de scheiding horen. Dat maakt mij heel verdrietig en boos. Ik vind het niet eens erg voor mijzelf, maar wél voor mijn moeder.

Gelukkig heb ik de familie van mijn moeder nog. Wij zijn écht een hechte familie. Ik zie mijn Oma iedere week. Op verjaardagen of tijdens het zondagse koffiedrinken is het altijd gezellig met iedereen. Dit jaar gaan we met Kerst eerst naar de bioscoop en daarna gourmetten. Andere jaren maakte we met z’n alleen een groot lopend buffet en kletsten we de hele avond.
Ik vier mijn Kerst maar met één familie, maar het is wel de leukste familie!

En ga ik tweede kerstdag dan zielig en alleen op de bank zitten? Nee natuurlijk niet! Ik, mijn zusje, mijn moeder, een vriendin van mijn moeder en haar kinderen (wat weer mijn vrienden zijn)  gaan zelfgemaakte tapas eten. Gezellig!

Ik kom mijn Kerst wel door hoor! 😉

Rebecca (17)