Kramer vs. Kramer

Op 9 februari ging ik samen met mijn moeder naar de toneelvoorstelling Kramer vs. Kramer. Ik zou eerst met mijn schoonmoeder gaan maar die was helaas ziek. Dus ik dacht: ‘Waarom vraag ik mijn moeder niet?’. Ik had haar aangegeven dat het stuk over een scheiding ging, maar dat vond ze geen probleem. Het was tenslotte al elf jaar geleden dat zij van mijn vader was gescheiden.

De  voorstelling begon meteen pittig. De moeder (in het stuk) wilde van de vader scheiden en verdween na haar besluit direct uit het leven van vader en zoon. De vader stond er dus alleen voor en moest hun zoontje vertellen dat zijn moeder was weggegaan en wellicht nooit meer zou terugkomen. Ik moest direct tegen mijn tranen vechten en zag dat mijn moeder het ook niet makkelijk had. Nou, dat begon al goed! In de loop van het toneelstuk kwamen steeds meer dingen naar voren die heel herkenbaar waren en ook confronterend. Op een gegeven moment dacht ik: ‘Is het niet een beetje lullig dat ik mijn moeder heb meegevraagd?’. Ik zag dat ze het erg moelijk had. Maar uiteindelijk vond ik toch dat het goed was zo, want misschien kan ze het nu eindelijk ook eens van mijn kant bekijken en zien wat ik al die tijd ervaren heb.

Na afloop hebben we het kort over de voorstelling en het thema gehad. We vonden het allebei erg heftig. Ik vond het vooral heftig omdat het zo confronterend was. Maar wat mijn moeder nou precies zo had geraakt dat weet ik eigenlijk niet.

Nikki (26)