Life is a highway

Mijn ouders gingen scheiden toen ik net veertien was. Mijn zussen zeggen dat ze het zagen aankomen, ikzelf totaal niet! Voor mijn gevoel hadden mijn ouders helemaal niet zo vaak ruzie, en hielden ze heel veel van elkaar. Pas nadat mij verteld werd dat ze uit elkaar gingen, begonnen de ruzies. Mijn zussen hadden allebei een vriend en waren vaak weg. Zat ik dan alleen, op mijn kamer, ’s avonds, tussen de ruzies. Wat een hel was dat!

Perfecte jeugd

Tot mijn veertiende had ik een perfecte jeugd. Was een goede leerling, deed veel leuke dingen, alleen was mijn vader vaak laat thuis van zijn werk. Hij werkte, en werkt nog steeds, heel erg hard. Ik vond dat dus ook niet vreemd. Sommige kinderen uit mijn klas hadden ouders die gescheiden waren, dat zou mijn ouders nooit overkomen, dacht ik…  Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan omdat het niet meer ging. Ze hielden van elkaar, en ik denk dat ze dat nog steeds doen. Niemand is vreemd gegaan of zoiets. Ze gingen gewoon uit elkaar.

Teleurgesteld

Ik had het niet leuk gevonden als ik verplicht een week bij de één en een week bij de ander had moeten zitten. Gelukkig mocht ik gaan en staan waar ik wilde. Dan weer een week bij mama, een nacht bij papa, twee nachten bij mama, een week bij papa en zo wisselde ik af. Soms was ik wel erg teleurgesteld in mijn vader. Dan had hij met mij afgesproken en zei hij op het laatste moment af omdat er weer iets met zijn werk was. Verschrikkelijk vond ik dat. Inmiddels weet ik dat dit zo is en doet het met niet meer zo veel.

Nieuwe vriend

Mijn moeder kreeg na twee jaar een nieuwe vriend, dat was wennen. Een oudere man met zoons die zelf al kinderen hebben. Hij is heel anders dan wij, een beetje ouderwets (zijn vrouw zorgde voor zijn zoons) en kan ‘die piepbeesten’ (mijn zussen en ik) maar moeilijk aan. Hij is zoveel vrouwen gewoon niet zo gewend. Maar inmiddels gaat het beter. Het is echt een schat van een vent, doet alles om mijn moeder gelukkig te maken en probeert zeker geen tweede vader te zijn.

Verhuizen

Toen mijn vader ging verhuizen naar België ben ik daar zo boos om geweest. Voor de tweede keer in mijn leven verliet hij mij! Samen met mijn schoonbroer deed hij de verbouwing. Mijn zussen gingen wel eens helpen, maar ik weigerde. Doordat ik toen nog geen rijbewijs had was ik afhankelijk van hem en anderen. Afschuwelijk was dat. In die tijd haatte ik Kerst, Pasen en verjaardagen. Tussen mijn ouders voelde je altijd een spanning hangen, het leek net of de bom elk moment kon barsten. Mijn ouders zeiden dat er niks aan de hand was. Maar toen ik een keer optrad met een bandje waar ik inzat was het toch minder gezellig dan dat ik zou willen. Ze zeiden ‘hoi’  tegen elkaar maar op zo’n manier alsof er elk moment iemand dood kon neer vallen. Mijn zussen hadden beide een relatie, dus met Kerst en Pasen moest ook dat worden ingepland en de dagen die overbleven werd ik verplicht om op de ene dag bij mama en de andere dag bij papa te zijn.

Wijs besluit

Voor mijn opleiding ben ik ruim vier maanden naar Ohio in de VS gegaan. Ik had heel erge heimwee en besloot toen dat het me eigenlijk helemaal niks uitmaakt dat mijn ouders gescheiden zijn. Het is niet leuk en ik heb veel verdriet gehad, maar ik heb mijn ouders nog! Ik ken ook mensen die hun ouders kwijt zijn, dat is veel en veel erger. Ik ben dan wel eens boos op ze, als mijn vader weer eens niet komt of mijn moeder is weer aan het zeuren, maar aan het einde van de dag hou ik nog steeds van ze.

Lythe (23)

Wil je meer weten over Lythe’s leven na de scheiding van haar ouders? Lees hier verder.