Ode aan Villa Pinedo
Het boek “Aan Alle Gescheiden Ouders”. Mijn moeder kwam er opeens mee aanzetten thuis. Heel apart. Omdat ik al een poosje voor Villa Pinedo schrijf is de naam Marsha Pinedo mij niet onbekend.
En dan een boek van haar thuis zien liggen en mijn moeder er in zien lezen, dat is toch wel een gek verschijnsel. Zelf heb ik nog maar gedeeltes gelezen van het boek, maar ik kijk er naar uit om het helemaal te lezen. Van wat ik er van heb gezien en gehoord, kan iedereen er wat van leren. In wat voor ingewikkelde gezinssamenstelling je dan ook verkeerd. Alleen al om erkenning en herkenning van gevoel en situaties te vinden. Want je bent niet alleen!
Want wat bijvoorbeeld bij mij thuis geldt: ook al vind ik mijn moeder nog zo wijs, ik denk dat niemand echt weet wat wijsheid is in een echtscheiding. En dus hoop ik dat ze toch wat opsteekt van mijn collega’s bij Villa Pinedo.
En daarom ook deze ode aan de Villa-Pinedo-Familie! Want dit is een klein plekje op de aarde waar je thuis mag komen en je mag zijn wie je bent en je zonder veroordeeld te worden je verhaal mag doen.
Val in de armen van sowieso één iemand die jouw verhaal waarschijnlijk snapt en die begrijpt wat je hebt meegemaakt of nog steeds meemaakt.
Deel de stomme, verdrietige verhalen. De grappige, gezellig verhalen. Deel brieven, gedichten. Alles mag.
Daarom nogmaals deze ode aan de Villa-Pinedo-Familie. Ze geven me een plek om anderen van dienst te zijn. Een plek om te delen wat mij dwars zit of hoe ik in een situatie handel. Ik hoop dat wij als nieuw gevormde redactie jou kunnen helpen door onze verhalen te delen. En misschien kan jij andersom ons wel helpen als wij een vraag hebben.
Ode aan de oprichter en ondersteuners van onze Villa! Bedankt voor het bouwen van deze prachtige kamers en plekjes, waar voor iedereen wel iets is.
Bedankt voor een plek waar onze (stief)ouders op bezoek mogen komen. Ze hebben zelfs hun eigen vertrek, maar waar wij jongeren de baas zijn.
Welkom in deze prachtige Villa.
Welkom in Villa Pinedo!
Hannah (20)