Open Vlam
Het hebben van gescheiden ouders zorgt voor moeilijke situaties. Het kunnen kleine dingen zijn zoals het verplaatsen van jezelf en je spullen van huis naar huis en het organiseren van verjaardagen. Of het kunnen grotere problemen zijn, van het vormen van een omgangsregeling tot het ontstaan van een ruzie als je ouders elkaar zien.
Dit laatste is iets waarvan ik zelf veel last heb gehad. Deze neiging tot ontploffing kwam vooral van mijn moeder, die een erg explosieve haat naar mijn vader heeft ontwikkeld. Voor haar was deze haat gerechtvaardigd en daarom vond ze het onnodig deze te verbergen. Ze dacht zelfs dat ik het met haar eens zou zijn als ze mij maar genoeg verhalen vertelde. Dat ik de haat met haar zou delen als ik volwassen was. Natuurlijk haatte ik mijn vader niet, ik was het vaak juist meer met hem eens dan mijn moeder. Maar dit mocht zij natuurlijk niet weten, dat zou ‘verraad’ zijn. Dus hield ik rekening met de gevoelens van mijn moeder. Zolang ik me herinner probeer ik mijn moeder blij te houden. En vooral, mijn ouders uit elkaar te houden.
Natuurlijk is dit een lastige taak als je diploma-uitreiking hebt op school. Ze willen allebei komen en je wilt ze er allebei bij hebben. Maar hoe doe je dit zonder problemen? In mijn vijfde jaar van de middelbare school had ik bijvoorbeeld de uitreiking van mijn CAE-diploma (diploma van vaardigheid in de Engelse taal). Toen ik hiervoor de aula in kwam zag ik mijn vader staan en liep naar hem toe. Daarna ging ik meteen op zoek naar mijn moeder. Toen ik haar vond zei ze dat ze boos was dat ik eerst naar mijn vader was toegelopen. Volgens haar was ik haar en mijn zusje straal voorbij gelopen en waren zij hierdoor bijna weggegaan. Natuurlijk ‘moest’ ik de rest van de uitreiking bij haar zitten en op een of andere manier ook mijn vader en stiefbroers laten weten dat ik blij was dat zij hier waren voor mij. Met als gevolg dat ik die hele middag in een soort spagaat heb gezeten (zoals mijn vader het later uitdrukte). Je kunt je wel voorstellen dat dat niet fijn is.
Een jaartje later was er een andere diploma-uitreiking. Dit keer van mijn VWO-diploma. Ik had dit moment natuurlijk al lang en breed aan zien komen en besloot toen het volgende: Dit was mijn moment, hier had ik zes jaar hard voor gewerkt en ik wilde het niet laten verpesten door mijn ouders. Van mijn vader wist ik dat hij helemaal achterin zou gaan zitten als dat het voor mij makkelijker zou maken (dat deed hij immers vaker), maar van mijn moeder had ik inmiddels andere verwachtingen. Dus deed ik iets wat ik nog nooit had gedaan: ik vertelde mijn moeder dat ze niet mocht komen als ze zich niet zou gedragen. Natuurlijk vond zij dit lastig (ik ook, maar dit was mijn dag), maar uiteindelijk zwichtte ze. Ze was niet echt te genieten die dag, maar er lag geen druk op me en zo heb ik eindelijk kunnen genieten van een moment dat voor mij bedoeld was.
Ik denk dat veel kinderen dit soort situaties zullen herkennen. Het enige advies dat ik jullie kan geven is om je eigen kracht te zoeken en ook aan jezelf denken. Natuurlijk is het goed om een ‘open vlam’ in de gaten te houden, zo voorkom je namelijk ongelukken. Maar het is niet jouw verantwoordelijkheid! Deze situatie is veroorzaakt door je ouders, dus waarom zou jij je leven wagen om de bom onschadelijk te maken die zij hebben neergelegd? Vecht voor jezelf, en let erop dat je eigen vlam niet wordt uitgeblazen terwijl jij te druk bezig bent die van je ouders te beschermen.
Dara (19)