Vakantie (schuld)gevoel

De zon schijnt en de vogeltjes fluiten. Het is vakantie. Iedereen gaat naar het strand in ons eigen kikkerland of zoekt de zon elders op. Busjes, campers en caravans zitten vol met koffers en gezinnen. Ik ben zelf nooit met mijn ouders samen op vakantie geweest. Tenminste, niet dat ik mij kan herinneren. Ik was anderhalf toen mijn ouders uit elkaar gingen. Lekker chill. Zo weet je niet wat je mist en groei je op met het idee dat het normaal is.
Met een van mijn ouders op vakantie gaan heb ik nooit echt een succes gevonden. Jaren geleden, toen ik een jaar of elf was ging ik met mijn vader en stiefmoeder op vakantie naar Zuid-Frankrijk. ‘Lekker toch?’ zou je denken, maar ik dacht daar anders over. Ik had constant heimwee en last van een schuldgevoel naar mijn moeder toe. Ik vond het moeilijk om toe te geven dat ik eigenlijk niets liever wilde dan naar huis gaan. Na een paar dagen ging het wel beter, maar nog steeds wilde ik elke dag met mama bellen. Ik vroeg dan of ze echt niet boos was dat ik met papa op vakantie was. Als ik erop terugkijk snap ik wel dat het eigenlijk nergens op slaat dat ik me zo schuldig voelde. Mijn moeder was alleen maar blij dat ik lekker op vakantie kon.

Dat schuldgevoel naar een van je ouders is iets wat bij meer kinderen van gescheiden ouders voorkomt. Het is niks om je voor te schamen. Spreek het uit en geniet van je vakantie met (een van) je ouders, ook al zijn ze niet meer samen!

Floor (16)