Verwerken
Verwerken. Iedereen doet het op een andere manier. De een praat over de scheiding met vrienden, familie en andere bekenden, de ander keert in zichzelf en praat er met niemand over. Ik ben door allebei de fases gegaan toen mijn ouders 4 jaar terug gingen scheiden. Een lange tijd wilde ik nergens over praten en alleen af en toe steun zoeken bij mijn beste vrienden op en oma. Dat ging goed, voor een tijdje. Maar zo’n 2.5 jaar geleden kwam alles er dan toch uit, en dat luchtte op. Inmiddels praat ik liever over mijn emoties, mening en gevoel dan dat ik het voor mijzelf hou, omdat ik heb ingezien dat dat vaak beter is. Je maakt jezelf helemaal gek als je je emotie inhoudt. Ik heb nu een hele fijne groep mensen bij Villa Pinedo werken waar ik mijn verhaal bij kwijt kan, want op een bepaalde manier hebben we allemaal hetzelfde meegemaakt en begrijpen we elkaar heel goed.
Naast artikelen schrijven geef ik ook regelmatig trainingen aan mediators, scheidingsadvocaten en andere hulpverleners. Vaak hebben deze mensen hetzelfde idee wat betreft het geven van trainingen als jongere: “Blijf je dan niet in het verleden hangen omdat je het zo vaak over de scheiding hebt?” Deze mensen stel ik dan snel gerust, want zo werkt het niet.
Ten eerste zou ik hier niet zijn als ik, en mijn ouders, het idee hebben dat ik dat mentaal niet aankan. Ik ben al een tijdje over de scheiding heen, en kan goed met de situaties omgaan. Dat wil niet zeggen dat ik nooit problemen heb, of dat alles een paradijs is, want dat zeker niet. Maar ik weet wel hoe ik met de problemen om moet gaan. Als kind van gescheiden ouders wordt je snel een stuk volwassener. Ik hoor vaak verhalen dat jongeren de volwassene uit moeten hangen, de zorg moeten overnemen over een broertje/zusje omdat de ouders te druk bezig zijn met scheiden, vechten, of depressief zijn. Daarnaast, en dat heeft bijna elk kind van gescheiden ouders, moet je altijd gefocust zijn. Heb ik wel alle spullen ingepakt? Heb ik niet nog een boek laten liggen? Al dat soort zaken.
Ten tweede, is het geven van trainingen voor mij een soort verwerking. Ik kan mijn verhaal vertellen, en mensen luisteren altijd, want anders zouden ze niet op zo’n training zijn. Het is niet zo dat ik steeds de vervelende herinneringen omhoog haal zodra ik over de scheiding praat, nee, het is juist andersom: ik kan het achter mij laten. En dat ik dan mijn ervaring door mag geven aan honderden advocaten, mediators et cetera, tja, dat is dan mooi mee genomen voor die 70.000 kinderen per jaar die straks met een goed getrainde mediator kunnen praten, hun verhaal kwijt kunnen, en zelf op hun manier de scheiding kunnen verwerken.
Robin (15)