Villa’s 50 – ‘Ergens is een plek, waar ik wel wil zijn.’

Ik was 21 toen ik naar de musical Droomvlucht ging in de Efteling. Nogal sceptisch stapte ik de zaal binnen: ‘Droomvlucht de musical? Beetje suf!’

Toch werd ik, zodra de voorstelling begon, betoverd. Ik vond het een magische ervaring om daar in de zaal te zitten. Het meisje zong al gauw ‘Ik ben er niet’ en toen merkte ik dat ik me meteen kon identificeren met wat ze zong.

‘Ik heb wel een talent, dat is net doen of het went.’

Dat is precies hoe het is. Ik ben ook goed in doen alsof ik het allemaal wel oké vind. De hele scheiding en de nieuwe liefdes van mijn ouders. Ik ben ook goed in mijn tranen inhouden totdat ik alleen ben. Bovendien ben ik ook heel goed in mijn ogen dicht doen en bedenken dat ik ergens anders ben.

‘Ergens is vast een plek, waar ik wel wil zijn.’

Deze gedachte heeft me door de scheiding van mijn ouders heen getrokken, maar ook door andere lastige momenten in mijn leven. Ooit zal er echt wel een plek zijn, waar ik me helemaal goed voel. Mijn plek. Mijn tijd. Dat komt allemaal wel, ik weet het zeker.

Femke (24)