Mijn ouders zijn nu 2,5 jaar uit elkaar en nog steeds is er geen rust weder gekeerd. Allebei een nieuwe relatie van inmiddels 1,5 jaar. Ik woon bij mijn vader, samengesteld gezin. Zojuist een aanvaring met mijn vader gehad. Mijn vraag was of er nog visite kwam voor mijn broertjes verjaardag. Vervolgens word mijn vader boos op mij (frustratie afblazen) omdat mijn moeder met mijn broertje en broer een terras is gaan pakken als cadeau. Dit word tussen hen niet goed gecommuniceerd en mijn broers hebben het niet doorgegeven. Mijn vader vertelde dat hij dingen geregeld had en had moet afzeggen. Dat mijn moeder en dom wijf is en van alles en nog wat. Ik was het absoluut niet eens en zo ontstond er en ruzie waarbij we allebei schreeuwden. Mijn stiefmoeder wat ook niet mijn broers lievelingetje is, begon ook tegen me te schreeuwen over het feit dat ik diegene was die er altijd mee bemoeide. Toch begon mijn vader toch echt… ik was zo erg boos dat ik haar voor de 1e keer heb uitgescholden met kutwijf. Ik ben niet zon persoon en het was ook niet versganding, maar ik ben er zo klaar mee… daarnaast voel ik mij niet meer thuis en kijk ik elke avond in bed tv. Er staat in de woonkamer altijd iets op wat hun leuk vinden, zodra ik wat kijk is mijn stiefmoeder kort af en chaggerijnig. Ook komt mijn vader meerdere malen naar me toe om te vertellen dat hij soms over haar twijfelt maar vervolgens boeken ze samen een vakantie en is alles weer oké… wat moet ik hiermee?? Wij zijn haar allen zo beu…… oja het stiefbroertje (haar zoon) isoleert zich dagelijks op zn kamer met keiharde muziek waardoor soms ook irritaties ontstaan. Het is echt niet mijn type
Help!!! Ik ben toch niet schuldig hier aan…. soms word er verteld dat ik maar ergens anders moet gaan wonen. Dit is niet leuk dus help iemand tips??

Oja mijn ouders hebben totaal geen contact meer.