Hallo,

Nadat mijn ouders nu tien jaar gescheiden zijn is een echtscheiding veranderd in de zogenoemde vechtscheiding.
Eerst ruzie over de alimentatie en daarna over hoe ik (enige dochter) heen en weer ga in de weekenden die ik bij mijn vader ben.
Mijn vader woont in de buurt van Amsterdam en mijn moeder in Middelburg. Om dus om de twee weken een weekend naar mijn vader te gaan kost dus elke maand mijn vader heel veel geld. Mijn vader moet namelijk het meeste rijden en komt in tijdnood. Ik heb namelijk nog drie andere kleine broertjes en zusje die toezicht nodig hebben. Mijn stiefmoeder is hier niet altijd toe instaat.
Nu hebben mijn ouders een rechtszaak over het hele gebeuren met de trein en moet ik kiezen of ik met mijn zestiende van Goes naar Amsterdam ga of eerder.
De trein van Goes naar Amsterdam is rechtstreeks en ik moet niet overstappen. Mijn moeder vind mij hiervoor nog te jong en houdt voet bij stuk om mij niet met de trein te laten gaan. Zij verwijt mij dan ook dat ik denk dat ik hier wel toe in staat ben.
Omdat mijn ouders en hun advocaten uit dit probleem niet zelf kunnen komen gaat dit naar een rechtbank.
Ik weet niet hoe ik mijn moeder tot bedaren kan brengen, aangezien ik geen zin heb om weer allerlei mailtjes en brieven te ontvangen.
Ik heb binnenkort een afspraak met de rechter om mijn mening over dit scenario te geven, maar ik weet dat mijn moeder hierover helemaal over de rooie gaat.
Ik ga natuurlijk gewoon de rechter vertellen hoe ik dit zie, maar hoe vertel ik dit mijn moeder zonder haar pijn te doen.

Alvast bedankt.