Vera (20) in Gedachtes
Jaloers op het gezin van mijn vriend
Mijn ouders zijn gescheiden sinds ik 5 ben, en afgelopen zomer zijn mijn moeder en stiefvader ook gescheiden. Ik heb een vriend sinds 2 jaar, en ik merk dat ik sinds die scheiding meer moeite heb met het zien van ‘hun famillie’ even stom gezegd (zijn ouders zijn bij elkaar). Ik ben vrij jaloers op hun gezinsleven, ze gaan leuke dagjes weg en hij gaat met zijn zusje regelmatig samen leuke dingen doen, iets wat ik met mijn broertjes niet heb. Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee moet omgaan, omdat ik nooit het ‘papa mama’ gevoel heb gehad. Heeft iemand hier tips voor?
Ik heb een vriendin haar ouders doen super dure reizen. En kussen ik wil dat ook ik ben bezig aan een proces gelukkiger worden. Geniet van de kleine dinge
Hoi Vera ik heb dat ook altijd als ik bij mijn vrienden ben dan denk ik ik wou dat mijn ouders nog bij elkaar waren
Hey hoi Vera! Ik ben Norah en ik ben ook 20, bijna 21. Ik reageer op je berichtje omdat ik me heel goed herken je gevoel hierbij. Ik kreeg, en krijg nogsteeds de kriebels als iemand vraagt naar mijn “gezin”. Want waar vertel je dan over?? Dat gezin ligt uit elkaar sinds de scheiding. Dat bestaat niet meer. Ik heb ook altijd vriendinnen om me heen gehad en nu nog met ouders waar de liefde van af straalt en dan raak ik ook jaloers inderdaad. ‘Had ik dat maar’ denk ik dan. ‘Waren mijn ouders maar dol gelukkig met elkaar’.… Lees verder »
Hi lieve Vera, Kiki hier! Wat vervelend dat je hier zo mee zit. Ik herken enorm wat je schrijft. Ik vond het vroeger (nu ook nog weleens) ook erg lastig om andere gezinnen, waarbij de ouders nog bij elkaar zijn, gelukkig te zien. Ik wilde dan ook graag wat zij hadden. Ik had dit bijvoorbeeld in het contact met mijn vader. Het contact met mijn vader is namelijk niet zo goed en ik spreek hem vrijwel niet. Hierdoor kan ik weleens jaloers zijn op vriendinnen die dit wel hebben. Maar het helpt mij dan om te denken aan de mooie… Lees verder »
Hoi Vera, Wat fijn dat je deze vraag stelt op dit forum. Je bent hier zeker niet alleen in. Ik heb ook nooit het ‘papa mama’ gevoel gehad zoals jij het beschrijft. Ik vond het ook lastig om te zien dat andere kinderen om mij heen die wel gewoon ouders hebben die bij elkaar zijn, een fijnere levensstijl hebben soms. Maar weet je, wat mij heeft geholpen is het besef, dat de ene manier niet perse beter hoeft te zijn dan de andere. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen met onze eigen uitdagingen. Iedereen is verschillend. En ja, soms ben ik… Lees verder »