Hoi allemaal!

Door alle omstandigheden rondom het coronavirus heb ik ervoor gekozen om voorlopig bij mijn vader te wonen. Mijn moeder is heel erg bang is voor het virus en zou anders eigenlijk willen dat ik helemaal nergens meer heen zou gaan en niemand meer zou zien. Normaal gesproken wonen ik en mijn zusje bij mijn moeder, maar omdat ik graag mijn vriendje wilde blijven zien heb ik gekozen om voorlopig bij papa te blijven.

Mijn zusje is nog wel bij mijn moeder en ik zie haar dus maar af en toe, op 1,5 meter afstand. Dit is super lastig, vooral omdat ik merk dat ze het er best een beetje moeilijk mee heeft en mij ook mist. Mijn zusje voelt zich normaal gesproken meer op haar gemak bij mama, dus de kans is heel klein dat ze ook hierheen zou komen. Dat is niet echt een oplossing denk ik. Ook mijn vader vindt het lastig dat hij haar niet meer kan zien, en anders alleen op afstand. Hij staat er niet helemaal achter hoe mijn moeder dit aanpakt.

Ik heb het gevoel dat ik nu heel erg tussen mijn ouders in sta. Normaal heb ik dat gevoel niet zo en ondanks dat ik weet dat dat niet hoort, gebeurt het nu toch. Aan de ene kant snap ik mijn vader en vind ik het vervelend voor mijn zusje, maar aan de andere kant kan ik mijn moeder ook niet beïnvloeden en is dat natuurlijk helemaal niet mijn taak.
Wat zouden jullie doen in mijn situatie? En hoe gaan jullie om met deze nieuwe situatie en de spanningen die het met zich mee brengt wat betreft ouders?

Groetjes,
Anoniem