Hallo, ik ben al ruim een jaar depressief en loop daarvoor ook al meer dan een jaar bij een psycholoog. Zoals je wel kan raden komt dit door de scheiding van mijn ouders. Ze hebben nu besloten om nooit meer met elkaar te praten en nooit meer op te komen dagen bij hulpverlening en nooit meer iets aan gaan trekken van wat ik ervan vind want nouja “ik kan het wel aan want ik ben toch al 16”. Als ik ermee naar een rechter ga denk ik dat ik uit huis word geplaatst en beide ouders nooit meer zie omdat ze vreselijke ouders zijn. Wat moet ik doen? Ik heb helemaal geen zin om alles van afspraken en dat soort dingen zelf maar te regelen omdat hun elkaar persee moeten negeren? Is dat de les die ik van ze moet leren? Als je iemand niet leuk vind voor altijd negeren en als personen waar je van houd pijn doet daarmee dan is dat maar zo…?