Hallo allemaal,

Mijn ouders zijn al een tijd gescheiden, maar het is voor mij nog altijd even lastig. Mijn vader heeft een nieuwe vriendin en ze hebben een half jaar geleden samen een huis gekocht. Ik ga één keer in de twee weken het weekend naar mijn vader, maar om eerlijk te zijn ga ik helemaal niet graag meer. Ik voel me helemaal niet thuis meer en heb het gevoel dat hij zijn vriendin heel erg voor trekt. Zijn vriendin is het soort persoon die alles precies op haar manier wilt hebben. Ze werd dus ook boos op mij omdat ik haar niet gefeliciteerd had met haar verjaardag, al had ik geen flauw idee dat ze jarig was en was ik niet bij mijn vader. Ik wil liever geen contact met haar op social media en zo, omdat ik haar totaal niet als mijn ‘stiefmoeder’ zie maar echt als de vriendin van mijn vader. Ik vind het zelf gewoon niet nodig om contact met haar te hebben, ik ga op een goede manier met haar om voor mijn vader omdat ik wil dat hij gelukkig is, maar ik kies voor hem en krijg haar er eigenlijk bij, waar ik stiekem niet bepaald blij mee ben.. Mijn vader is heel erg verandert door haar en begon er van de week op eens over dat hij vind dat ik niet opgevoed ben.. Hij zei dat hij het niet vond kunnen dat ik zijn vriendin niet had gefeliciteerd.

Na de zomervakantie mag ik van mijn ouders alles zelf bepalen, dus de vakantie’s en weekenden. Het liefste ga ik in de weekenden niet meer verplicht naar mijn vader en kom ik liever wanneer ik wil, omdat mijn leven zich toch meer bij mijn moeder afspeelt, waar ook al mijn vrienden wonen. Alleen is dit één ding waar ik heel veel moeite mee heb. Eerlijk zijn en zeggen wat ik zelf wil. Ik ben bang één van mijn ouders pijn te doen, elke keer als ik met hun wil praten (vooral met mijn vader) over wat ik wil, dan klap ik dicht. Heeft iemand tips om hier mee om te gaan? En herkend iemand dit probleem? Alvast bedankt! xx