Hallo,

Ik heb een dochter van 10. Toen zij 9 maanden was gingen haar moeder en ik uit elkaar.

Het contact met de moeder loopt erg moeizaam en er is al veel hulp in verschillende vormen bij onze dochter en/of ons betrokken geweest.

De communicatie en ook de omgangsregeling wordt eenzijdig gefrustreerd door de moeder. Allerlei hulpverlening stagneert hierdoor of wordt eenzijdig door de moeder gestopt. Tevens kunnen verschillende hulpverleners van verschillende instanties niet in elkaars dossier kijken, waardoor het totaalbeeld van de situatie, waarmee onze dochter mee te dealen heeft , als het ware onzichtbaar.

De moeder doet in mijn beleving haar uiterste best om mij, de vader, uit het leven van mijn dochter te bannen. School heeft inmiddels ook haar zorgen uitgesproken.

Onze dochter heeft zit in een loyaliteitsconflict.

Hulpverlening focust op het verbeteren van de communicatie, zonder te onderzoeken wat deze communicatie nou zo moeizaam laat verlopen. Ik heb alles geprobeerd om de communicatie te verbeteren in het belang van mijn dochter. Er is zelfs een afspraak gemaakt dat de moeer en ik alleen via email praten, zodat onze dochter geen getuige hoeft te zijn van ruzie tijdens de overdrachten. Vaak houd de moeder zich niet aan deze afspraak.

Ik heb veel bewijs over hoe de moeder communiceert, zoals veel email berichten en geluidsopnames van de overdrachten. Op de geluidsopnames is goed hoorbaar dat de moeder scheldt, geweld tegen mij gebruikt, vernielingen aanricht of bedreigingen uit. Het is voor mij niet mogelijk gebleken om met welke gespreks- of bejegeningstechniek dan ook iets te veranderen in het contact.
Het is overduidelijk (bewijs) dat de communicatie eenzijdig wordt gefrustreerd. Toch stuurt hulpverlening steeds aan op verbetering van de communicatie, zonder te onderzoeken wat (of wie) de communicatie nou verstoord. In mijn beleving kan iets alleen veranderd worden als eerst helder is wat het probleem precies is.

Mijn vragen zijn:

Wat kan ik doen om mijn dochter uit het loyaliteitsconflict te houden, terwijl de andere ouder juist het kind hierin plaatst (aantoonbaar).

Wat kan ik doen om inzichtelijk te maken dat de communicatie eenzijdig wordt gefrustreer? En wie kan mij hierbij helpen? En welke vervolgstappen kunnen er dan genomen worden om mijn dochter uit dit conflict te halen?

Wat zijn manieren om met mijn dochter te praten over als er leugens of lelijke dingen over mij aan haar verteld worden? (Mijn dochter verteld dat er vaak niet leuk over mij gesproken wordt bij haar moeder).

Hoe kan ik betrokken blijven bij mijn dochter, terwijl de moeder mij uit alle macht probeert te weren bij bijzondere of leuke momenten in het leven van mijn dochter (diplomazwemmen, diplomaturnen, avondvierdaagse etc).

Hoe kan ik moeder bewegen te handelen in het belang van het kind? Wie kan mij daarbij helpen? Welke stappen kunnen ondernomen of gemaakt worden?

Hoe kan ik mijn dochter beschermen tegen de lastercampagne die door haar moeder gevoerd wordt.

Hoe kan ik de moeder bewegen zich aan de omgangsregeling te houden?

Met elkaar in gesprek gaan is in deze geen antwoord. Dat kan alleen als twee personen met elkaar in gesprek willen en ook kunnen.

Ik hoor graag uw antwoorden.

Groet,

Ewout