hallo, zo stiekum heeft dit forum mij al vaak van voorzien van info en inzichten. Dank daarvoor, ook hoop ik mijn en mijn man zijn kinderen hier mee geholpen te hebben voor zover mogelijk. Blijft een feit dat beide partijen achter het kind moeten staan.

daarover nu ook een (al jaren durend) conflict. Mijn partner en ik zijn inmiddels al 9 jaar heel gelukkig samen, met onze 4 kinderen, 2 van hem en 2 van mij, 1+1+6 we hebben samen met onze 4 kids hard gewerkt om er weer enigzins een normaal en
fijn gezin te vormen, Dat is gelukt, iig bij ons thuis. Helaas wil het met beide ex partners niet zo vlotten, daardoor uiteindelijk moeten kiesen voor de minst kwade uit 2 kwaden en minimaal tot geen contact, hooguit via email of. sms,. dit geld voorla voor mijn man en zijn ex. ook zij heeft inmiddels haar 3e partner, welke wij niet kennen, maar waar ze mee samen woont. De kinderen van haar en mijn man zijn inmiddels 13 en 16, en de dochteer heeft aangegeven dat ze ipv soms 3 x wisselen in een week. liever de ene week bij papa wil zijn en dan de andere week bij mama, dit omdat ze het heen en weer gesleep etc veel te vel vind en erg onrustig, Wij zijn het hier volkomen mee eens en hebben het verzoek aan moeder gestuurd. Deze reageert met allerlei onterechte eisen omtrent nog openstaande financile zaken. Hie gaat het dus niet om en het is ook niet juist. Hoe krijgen wij het voorelkaar dat er naar onze 13 jarige grote ontzettend dappere meid geluisterd wordt en aan haar verzoek kan worden voldaan. Zelf vindt ze het heel moielijk om er met haar moeder over te praten omdat ze niemand te kort wil doen, wij hebben aangegeven dat alleen zijzelf belangrijk is hierin, wat voor haar het beste werkt en voelt. Liefst geen gevecht via rechter , dat maakt het nog veel moielijker. Praten met beide partijen draaide in het verleden vooral uit op nog meer ellende naar onze kant. Dit ids een al jaren durend conflict, en welles nietus verhaal. Mijn man ziet dat niet eens meer zitten, is een onpartijdige advocaat oid hierin dan een oplossing? maar hoe is dat dan voor onze dame zelf, lijkt mij vreselijk. Ik wil haar zo graag happy zien en niet gebukt onder afspraken gemaakt toen ze 4 was en nu niet meer werken voor een langzaam volwassen wordende jongedame. Haar broer wil de regeling gewoon aanhouden, en ook dat is bij ons prima, ik ben van mening dat wij ons zoveel mogelijk moeten aanpassen aan de situatie, zij hebben dit niet gekozen. Hoe kunnen wij verder, en hoe kunnen wij haar zo goed mogelijk ondersteunen hierin.
een bezorgde bonus mama en mama